ملکه سینمای رزمی

شاید تاکنون فقط نام بازیگران مرد را در عرصه هنرهای رزمی شنیده باشید اما از نام میشل یوه، بازیگر زن چینی- مالزیایی که با لقب ملکه سینمای رزمی شناخته می‌شود هم نمی‌توان به سادگی عبور کرد. میشل یوه یکی از معدود بازیگران زن فیلم‌های رزمی است که نام خود را کنار اسطوره‌هایی همچون بروس‌لی، جت لی و جکی چان قرار داده و به واسطه توانایی‌اش در اجرای نقش‌های متفاوت به چهره‌ای ماندگار در عرصه فیلم‌های رزمی و اکشن بدل شده است.

ورود به دنیای سینما
میشل یوه در آگوست 1962در یکی از شهرهای غربی مالزی و در خانواده‌ای چینی متولد شد. او از کودکی به ورزش علاقه زیادی داشت و 4ساله بود که آموزش حرکات نمایشی را از سر گرفت. میشل در 15سالگی برای ادامه تحصیل به انگلیس رفت اما مهاجرت مانع علاقه او به ورزش‌های رزمی نشد. مدتی بعد از مهاجرت به انگلیس و به‌واسطه تسلط بر حرکات نمایشی به آکادمی سلطنتی نمایش‌های لندن راه پیدا کرد و وارد دنیای حرفه‌ای‌ها شد اما یک آسیب نخاعی او را به سمت طراحی و هنرهای خلاق دیگر برد. میشل یوه لیسانس خود را در زمینه هنرهای خلاق با گرایش نمایش دریافت کرد اما یک اتفاق تازه دیگر مسیر زندگی او را به کلی تغییر داد.

از آگهی تا سینما
میشل در سال1983 و در 21سالگی به‌عنوان ملکه زیبایی مالزی انتخاب شد و بعد از این ماجرا مورد توجه کارگردان‌ها قرار گرفت. بعد از برنده‌شدن میشل یوه در این مسابقه، یک کمپانی تولید ساعت از او دعوت کرد تا در یک آگهی تبلیغاتی حضور داشته باشد. میشل به اتفاق جکی چان، ستاره سرشناس فیلم‌های رزمی در این آگهی ظاهر شد و با همین کلیپ تبلیغاتی توجه معروف‌ترین کمپانی تولید فیلم هنگ‌ کنگ را جلب کرد.

همکاری با جکی چان
میشل از سال1985 به‌عنوان بازیگر فیلم‌های رزمی کارش را شروع کرد و در قامت بازیگر اصلی در چند فیلم رزمی ظاهر شد. فیلم «جغد و دامبو» (1984)، «بله مادام» (1985)، «ستاره‌های خوش‌اقبال بدرخشید» (1985)، «در راه وظیفه» (1986)، «جنگجویان شریف» (1987) «و پول آسال» (1987) از فیلم‌های مشهور او به‌شمار می‌روند. میشل با سرعت سرسام‌آوری در حال بدل‌شدن به ملکه بی‌چون و چرای سینمای رزمی بود اما در سال 1987با مدیر کمپانی فیلمسازی«D&D» ازدواج کرد و از هنرپیشگی دست کشید. این ازدواج فقط 5سال دوام داشت و میشل بعد از جدایی در سال 1992دوباره به صحنه سینما بازگشت. او بازگشت باشکوهی به سینما داشت و به‌دلیل اجرای حرکات نمایشی اعجاب‌آور در فیلم‌های حادثه‌ای و اکشن آرام‌آرام به اوج شهرت رسید. در همان سال‌ها بود که در فیلم «داستان پلیس» با جکی چان همبازی شد و در این فیلم چنان درخشید که جکی چان به استعداد خارق‌العاده او در اجرای حرکات نمایشی پی برد و اجازه داد در فیلم‌هایش، بدون استفاده از بدلکار حرکات خطرناک را اجرا کند. میشل، بارها دچار جراحت‌های جدی مثل شکستگی کتف، دررفتگی دست و پار‌گی تاندون‌های زانو و... شده اما همه خطرات را به جان خریده تا تماشاگر را از دیدن صحنه‌های اکشن و حقیقی سیراب کند. فیلم داستان پلیس، میشل یوه را به‌عنوان بهترین بازیگر زن رزمی در دنیای سینما معرفی کرد و بعد از اکران این فیلم در بسیاری از کشورهای جهان، نام او به‌عنوان ستاره فیلم‌های رزمی مطرح شد.

همبازی با جیمز باند
میشل یوه در دهه 90میلادی به هالیوود راه پیدا کرد و در هنگ‌کنگ و مالزی به شهرت فراوانی رسید اما در سینمای غرب جایگاه قابل اعتنایی نداشت تا اینکه در سال1997 در هجدهمین سری از فیلم‌های جیمز باند درخشید و در سینمای غرب هم به اوج شهرت رسید. میشل در نقش مأمور مخفی ارتش چین در فیلم «فردا هرگز نمی‌میرد» مقابل جیمز باند نقش‌آفرینی کرد و فروش 125میلیون دلار این فیلم به شهرت او افزود. این پایان ماجراجویی میشل یوه در‌سینمای هالیوود نبود؛ چرا که در انتظار جایزه اسکار به سر می‌برد. او در فیلم‌های مطرحی مثل «پیک مهتاب» و «ببر خیزان و اژدهای پنهان» هم بازی کرد و این فیلم‌ها برنده جایزه اسکار شدند. میشل موفقیت‌های زیادی در عرصه سینما کسب کرده و با بازیگران معروف بسیاری همبازی بود. سال2001 به‌عنوان بهترین بازیگر جهان در جشنواره «شووست» شناخته شد و بعد از آن در سال2002 کمپانی فیلم خودش را تاسیس کرده و فیلم «لمس» را کارگردانی و تولید کرد اما همچنان برای ایفای نقش در فیلم‌های رزمی اشتیاق داشت. شاید برای همین در سال 2006 با «جت لی» ستاره مرد فیلم‌های اکشن در فیلم «بی‌باک» بازی کرد و این آخرین نقش‌آفرینی میشل یوه در یک فیلم رزمی بود.

فراتر از یک بازیگر
میشل یوه به‌خاطر بازی در بسیاری از فیلم‌های مطرح رزمی، جوایز، افتخارات و مدال‌های بسیاری کسب کرده و از سوی دولتمردان مطرح مورد تحسین قرار گرفته است. او در دنیای مردسالار رزمی‌کاران ثابت کرد که زن‌ها هم می‌توانند مثل رزمی‌کاران مرد درخشان ظاهر شوند و موفقیت فیلم‌های اکشن را در گیشه تضمین کنند. او عنوان یکی از شخصیت‌های برجسته جوان در جهان را از طرف اجلاس بین‌المللی جوانان دریافت کرده است. در سال2001 هم عنوان تشریفاتی «داتو» از طرف پادشاه «پراک» که یکی از ایالت‌های مهم مالزی است به میشل اهدا شد. داتو یک لقب افتخاری در مالزی و هم‌طراز لقب شوالیه در انگلیس است. او نشان افتخاری لژیون هنر فرانسه را هم در سال 2012 از آن خود کرد و این نشان که بالاترین درجه افتخاری در فرانسه است، طی مراسمی در پاریس با حضور سارکوزی، رئیس‌جمهور وقت فرانسه به این هنرپیشه چینی- مالزیایی اهدا شد. کسانی که با شخصیت میشل یوه آشنایی دارند می‌دانند که این جایزه‌ها و عنوان‌ها، پایان کار او در سینمای رزمی نیست و ملکه سینمای رزمی در 57سالگی در جست‌وجوی افتخارات تازه است.

راز میشل
میشل یوه یکی از گران‌ترین بازیگران زن سینمای چین است اما از آنجا که در مالزی متولد شده به زبان چینی مسلط نیست. به همین دلیل در بسیاری از نخستین فیلم‌هایی که بازی کرده از تکنیک صداگذاری یا دوبله استفاده شده است. اینکه چرا کارگردان این فیلم‌ها از صدای اصلی بازیگر استفاده نمی‌کردند به یک معما بدل شده بود تا اینکه میشل اعتراف کرد به زبان چینی مسلط نیست و خودش را مالزیایی دانست. ملکه فیلم‌های رزمی در فیلم‌های بعدی با صدای اصلی ظاهر شد اما برای اینکه جملات چینی را به‌درستی ادا کند از یک نرم‌افزار کامپیوتری کمک می‌گرفت. او هنوز به زبان چینی مسلط نیست و گاهی در برخی فیلم‌های رزمی سینمای چین دچار مشکل می‌شود اما کارگردان‌های چینی به این موضوع توجه نمی‌کنند؛ چرا که هیچ بازیگر زنی نمی‌تواند مثل او حرکات نمایشی و رزمی را با مهارت و ظرافت و بدون کمک بدلکارها اجرا کند.