موسیقی در دانشگاه

  حسین عصاران   
 در سال1344 دکتر مهدی برکشلی (موسیقی‌دان و فیزیک‌دان) روی علاقه‌‌‌اش به توسعه آکادمیک زمینه‌های علمی و هنری، پایه‌های اولیه رشته موسیقی را در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران پی‌ریزی کرد؛ آن هم نه برای یاددهی آموزه‌های اولیه کار نوازندگی، بلکه به این قصد که «با تحصیل آن، دانشجویان را با روش‌های علمی و فنی به مراحل عالی اجرا و درک موسیقی ملی و بین‌المللی» برسانند. جدا از جایگاه و کارکرد این اتفاق در عرصه موسیقی نیم‌قرن اخیر، نکته جالب در این راه، سویه‌های اداری پنهان مانده این اتفاق است؛ از مطالعه نامه‌نگاری‌های رسمی رد و بدل شده به دربار، چنین برمی‌آید که بر سر این قضیه، کشمکش‌های رسمی، با دیدگاه‌های انحصارطلبانه و زبانی، گاه متملقانه، میان «هنرستان موسیقی» (به نمایندگی از وزارت «فرهنگ و هنر») و دانشگاه «تهران» شکل‌گرفته که اولی به جدیت پیگیر نظارت بر کار این رشته در دانشگاه تهران بوده و دیگری در رد این انتظار، تشکیل رشته‌ موسیقی در دانشگاه را تنها راه نجات «هنرستان موسیقی» - که به‌نظر آنها«پس از نیم‌قرن بدین وضع دچار است»- دانسته است. کشمکشی که در نهایت با پیروزی دانشگاه «تهران»به پایان رسید و از پی آن اولین دانشجویان رشته‌ موسیقی دانشگاه تهران (از جمله اسفندیار منفردزاده، شاهین فرهت، داریوش دولتشاهی و مسعود پورفرخ) در آغاز سال تحصیلی 1345 وارد دانشگاه شدند.