قرض شازده، مرگ صاحبقران

در میان اسناد و نامه‌های متعدد از بدحسابی شاهزاده کامران‌میرزا سخن رفته و اینکه او همیشه به عده‌ای از تجار و اصناف بدهکار بوده و قرض خود را نمی‌داده است. به‌صورتی که بدهی او به میرزارضای کرمانی باعث شده که وی به تظلم‌خواهی به در خانه‌اش برود اما به جای پول، کتک مفصلی از نوکرهای کامران‌میرزا نوش جان کند. عده‌ای همین کینه را دلیل اصلی قتل ناصرالدین‌شاه در عوض ظلمی که پسر به میرزارضاکرمانی کرده بود، می‌دانند. 
کامران میرزا، پسر سوم ناصرالدین‌شاه بود و گرچه ولیعهد نشد و مظفرالدین‌شاه، اولاد ارشد شاه به ولایتعهدی رسید، اما او در تهران در کنار پدر نایب‌السلطنه، حاکم دارالخلافه تهران ماند. بارها وزیر جنگ و مشاور و همدم پدرش بود. شاید تصویری که مردم امروز از کامران میرزا در ذهن دارند. شخصیت او در فیلم سینمایی کمال‌الملک به کارگردانی مرحوم علی حاتمی باشند؛ پسری بی‌سیاست و خشن و بی‌مغز. محمد حسن‌خان اعتمادالسلطنه از رجال مهم عصر قاجار در روزنامه خاطرات خود درباره کامران میرزا می‌نویسد:« ششم جمادی الاولی 1298بعد از ناهار من تنها رفتم خدمت ظل‌السلطان، خلوت بود صحبت زیاد شد. از ولیعهد و نایب‌السلطنه می‌فرمودند. ولیعهد را بی‌حال و نایب‌السلطنه را طفل می‌‌ستودند و به الطاف پدرانه شاه خیلی مستظهر بودند. خدا داند که در آتیه چه بروز خواهد کرد. ترتیب کارها که چندان خوش نما نیست. این شاهزاده مکار اگر زنده بماند و به این خیال و قدرت باقی باشد خدا به داد ایران برسد که به واسطه نفاق با اخوان فی‌الواقع ایران را پست و ذلیل خواهد نمود».
احمدشاه قاجار، نوه کامران میرزا است. او در آخرین روزهای سلطنت احمدشاه نیز همچنان این عادت بد پس‌ندادن قرض را به همراه داشت تا جایی که وزارت عدلیه در حکمی به وزارت مالیه نوشت که قرض شازده را از مقرری و شهریه‌اش پرداخت کند. (سند مطلب یک)
کامران میرزا آن‌قدر زنده ماند که تغییر از قاجاریه به پهلوی را دید و در تهران عصر رضاشاهی در سال1307 فوت کرد.