بارقه‌های زندگی همچنان در نگاهشان جاری است؛ اگرچه سهمشان اندک است. امیدوار و بی‌انتظار چشمانشان به هیچ دری دوخته نشده است تا وزیر یا مسئولی رنج سخت زیستن را برایشان هموارتر کند. آنها دل به زندگی دارند و  زندگی دل به آنها.