آخرین سال قرن، بیشک عجیبترین و شاید تلخترین سال این سده شد. هرچند سالهای دیگر هم میتوانست همین باشد، اما امسال حتما مصداق این بیت حضرت صائب تبریزی است که فرمود: «بس که بد میگذرد زندگی اهل جهان/ مردم از عمر چو سالی گذرد عید کنند» حالا هم ما خودمان را برای عید کردن و گذشتن از سالی آماده میکنیم که تلخیهایش تا سالها نقل مردم جهان خواهدبود.
امسال خبر ابتلای تعداد زیادی از افراد شاخص جامعه، مسئولان، هنرمندان، ورزشکاران و... در کنار ابتلای کادر بهداشت و درمان، ازجمله خبرهای تکاندهندهای بود که بسیاری را متاثر کرد.
فقط 20کیلومتر دورتر از خیابانهای شلوغ و همیشه پرترافیک پایتخت و هوایی که روزهای زیادی از سال، شاخص آلودگی آن از حد مجاز هم میگذرد، به روستایی میرسیم که واقعا نام مناسبی بر آن گذاشتهاند
سمنوخورهای حرفهای و همه کسانی که بهترین سمنو را برای سفره شبعید جستوجو میکنند خوب میدانند سمنوهای عمهلیلا با آن طعمی که به شرینی عسل میماند، چیز دیگری است.
بسیاری از علاقهمندان به موسیقی بهویژه طرفداران سبکهای نو، از قبل گروهشان را میشناختند و کارهایشان را دنبال میکردند اما عدهای هم هستند که به تازگی، همین چندماه پیش با آنها آشنا شدهاند.
کسی حتی به ذهنش خطور نمیکرد روزی بازیکن شماره11 اسبق سرخپوشها بعد از خداحافظی با زمین فوتبال، پا به میدان سینما و تلویزیون بگذارد و اینچنین شگفتیساز شود.
ورزش ایران در سالی که آخرین روزهایش را سپری میکنیم مطابق معمول با حواشی پررنگی دستوپنجه نرمکرد اما تیراندازی با چراغ خاموش راه خودش را میرود و بهنظر میرسد در مسیر درستی قرار گرفتهاست. تیراندازان تیم ملی را باید در زمره موفقترین ورزشکاران سال قرارداد.
شیوع ویروس کرونا در ایران، از یکسو سختترین سال وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی را رقم زد و از سوی دیگر باعث شد تا عملاً دکتر سعید نمکی، پرمسئولیتترین وزیر دولت دوازدهم لقب بگیرد؛ وزیری که شاید خودش هم تصور نمیکرد سال آخر وزارتش در این دولت، سختترین سال وزارت بهداشت در همه این سالها نیز باشد.
سالی که به روزهای آخرش رسیده، آنقدر غرق در کرونا و داستانهایش بود که شاید اگر امروز از ما بپرسند بهترین خبر سال99 چه بود، مدتی در ذهنمان دنبالش بگردیم و دست آخر حتی یک خبر خوب هم لابهلای حجم سنگین اخبار مرتبط با کرونا پیدا نکنیم.