لبخند اول، زهرخند آخر
هر کاریکاتوریستی که از دنیا میرود هزاران شکلک در این دنیا یتیم میمانند؛ همچنان که با گریختن کامبیز درمبخش به آن دنیا، یتیم ماندند؛ همچنان که پیش از او نیز با مرگ اردشیر محصص، یتیم و بیکس در گوشهای از فضای لایتناهی کهکشان راهشیری و خامهای تلپ افتادهاند.