«موهایم را دوباره خواهم بافت» را خواندم. شاید تصور خیلی‌ها مثل من این باشد که نازنین متین‌نیا نویسنده کتاب، مثل خیلی از کسان دیگری که از سرطان برگشته‌اند و از سرطان نوشته‌اند، می‌خواهد به بقیه بگوید اگر سرطان گرفتید، نترسید، قوی باشید و تحمل کنید و اگر مثبت فکر کردید همه‌‌چیز تمام است.

1.روزگار به همه‌مان سخت گرفته و برای بعضی‌ها بیشتر، روزهای همه‌مان سخت است و روزهای بعضی‌هامان سخت‌تر و چه چیزی در میانه سختی به اندازه همراهی می‌تواند تاب و توان ادامه دادن و عبور از فوج‌فوج رنج را برایمان فراهم کند؟