رئیس جبهه اصلاحات خطاب به قالیباف توییت زد: «لیاخوف فقط یک نام در تاریخ ایران نیست!»
او با این جمله خواست علاقه جریان خود را برای به توپ بستن مجلس برملا کند. اما چرا باید مجلس را به توپ بست؟ ماجرا به نطق آقای قالیباف برمیگردد. او در نطق خود تلاش کرد از تلاش مسئولان دولت برای ارتباط با قدرتهای مختلف غیر از اروپا و آمریکا حمایت کند؛ اروپا و آمریکا که عهدشکنیها و دشمنیها و لشکرکشیهایشان برای مردم ایران و جهان برملا شده و هنوز در قالب مکانیسم ماشه و فشار تحریمها تلاش میکنند معیشت مردم ایران را بیشتر از قبل تحت فشار قرار دهند. رئیس مجلس در همراهی با دیگر مسئولان از سیاست راهبردی کشور حمایت کرد و به جناب ظریف و روحانی تذکر داد. تذکر او چه بود؟ ماجرا برمیگردد به مواضع این دو شخصیت که قطع رابطه ایران با آمریکا و اروپا را تحمل نکردند و تلاش کردند با موضعگیری علنی به ارتباط با روسیه و چین ضربه بزنند. رئیس مجلس به این رفتار آنها که در جهت خواست دشمن بود تذکر داد و آنها را به حفظ وحدت و مددنکردن دشمن فراخواند. این اتفاقات نشان میدهد که مسیر دولت از جریانات غربگرا جدا شده. جواد ظریف در زمان روحانی اعلام کرد که جزو اشتباهات دولت روحانی تمرکز بر اروپا و آمریکا بود و کمتوجهی به شرق. دولت حسن روحانی که با شعار تدبیر و امید روی کار آمد عملا کمترین فروش نفت و بیشترین میزان نارضایتی در مردم و کمترین محبوبیت در میان دولتهای پس از انقلاب را به دست آورد و اینهمه نتیجه سیاستهای نامتوازن آن بود. شاید مهمترین عایدی دولت روحانی برای مردم و تاریخ ایران، درس عبرتی بود که مردم از مذاکره و اعتماد به آمریکا گرفتند.
 
چرا مجلس را به توپ بستند
در همینه زمینه :
                        
                    