اخبار یا سوهان روح؟

الناز غفور ـ روانشناس

جنگ. فقر. کرونا. ترور. مرگ. کلماتی که این روزها در خبرها به کرّات می‌شنویم. به‌نظر می‌رسد که هیچ خبر یا تصویر زننده‌ای نمی‌تواند عطش ما را نسبت به شنیدن این فجایع نسبتا ساختگی از بین ببرد. از روی علاقه یا عادت، کنترل تلویزیون را بر می‌داریم و اخبار تکراری را تمام و کمال، با جمله بندی متفاوت از کانال‌های مختلف بررسی می‌کنیم. آیا مبالغه در انتشار اخبار منفی و بازی با احساسات مخاطب، از ما شنونده‌های وفادارتری برای کانال‌های تلویزیونی خاص –خارجی- می‌سازد؟
واقعیت این است که نویسندگان متن خبر، روی قابلیت‌های شناختی و احساسی ما دست می‌گذارند. به‌طوری که بعد از شنیدن اخبار قبول می‌کنیم که بله، واقعا وضعیت هیچ وقت به این بدی نبوده است. اخبار ناراحت کننده تلویزیونی معمولا از حوادث نادر و نگران‌کننده تشکیل می‌شوند.
 معمولا هیچ محتوای خوشحال کننده‌ای منتشر نمی‌شود، مگر در مورد موفقیت در مدیریت حوادث منفی. همه ما می‌دانیم که مشاهده این محتوای احساسی منفی، مستقیما سلامت روان، خلق، رفتار و قابلیت اندیشیدن را هدف قرار می‌دهند و موجب بروز اضطراب، عصبانیت و ناراحتی می‌شوند.
ما برای آگاهی پیدا کردن از وقایع روز، اخبار تلویزیونی را تماشا می‌کنیم. 
درحالی‌که اطلاعاتی که عموما بیان می‌شود نمی‌توانند کلکسیون واقعی و کاملی از حوادث روز باشد. همچنین ممکن است نظریه پردازانی که به‌عنوان متخصص در اخبار حاضر می‌شوند، نتوانند وقایع آینده را به درستی پیش‌بینی کنند.
واقعیت این است که درصد زیادی از ما هیچ کنترلی روی رخداد این وقایع نداریم و به بیان ساده‌تر، هیچ کاری از دست ما بر نمی‌آید!
صفحه نمایشی که در دست داریم می‌تواند کتاب‌ها، وبسایت‌ها و مقالات معتبری را نشان دهد که مطالب و اخبار حقیقی را، بدون مبالغه و عوارض روانی در اختیار ما قرار می‌دهند. پس، برای زمانی که در اختیار داریم بیشتر ارزش قائل شویم.