اینترنت خسته و کلاس‌های نصفه نیمه

تعطیلی مراکز آموزشی به‌دنبال شیوع ویروس کرونا در کشور، آموزش را در وضعیت اضطرار قرار داد و نگاه‌ها به سمت آموزش آنلاین و ظرفیت‌های آن برگشت.
به گزارش همشهری، مسئولان دولتی و مدیران دانشگاه‌ها از ادامه آموزش به‌صورت آنلاین خبر دادند و از دانشجویان و استادان خواستند با توجه به بحران کرونا در خانه بمانند و آموزش از راه دور و مجازی را جایگزین کلاس‌های حضوری کنند.
به‌رغم اینکه برخی از دانشگاه‌ها سال‌هاست که سیستم آموزش آنلاین را راه‌اندازی کرده‌اند، اما با شیفت شدن آموزش حضوری به سمت آموزش آنلاین، این سیستم توانایی سرویس‌دهی به همه دانشجویان را ندارد و ورود تعداد زیادی دانشجو به این سیستم، مشکلات زیادی به همراه داشته است.
 قطع و وصل‌های مکرر اینترنت، تسلط نداشتن برخی استادان به آموزش آنلاین و کار با این سیستم و کشش محدود زیرساخت‌های آموزشی دانشگاه‌ها بخشی از این مشکلات است. کلاس‌ها آنلاین‌اند اما اینترنت ضعیف کشش بارگذاری فیلم‌های آموزشی، اسلاید و حتی فایل‌های کم‌حجم‌تری مثل پاورپوینت را ندارد. وضعیت کلاس‌هایی که درس‌های عملی دارند، بلاتکلیف است و دانشجویانی که هنوز درس‌هایشان در سیستم آنلاین وارد نشده و نتوانسته‌اند سر کلاس‌ها حاضر شوند.
«ریحانه»، دانشجوی ارشد ارتباطات دوره شبانه دانشگاه علامه طباطبایی است. بعد از تعطیلات نوروزی کلاس‌های آنلاین دانشگاه شروع شده اما کیفیت قابل‌قبولی نداشته است. ریحانه، کیفیت پایین صدا و اختلالات مدام در شبکه آموزشی دانشگاه را از مشکلات اصلی می‌داند؛ « از ابتدای شروع کلاس‌ها کیفیت صدا بسیار پایین بود و مدام قطع و وصل می‌شد، دائم در کلاس باید برای استاد می‌نوشتیم که صدا نداریم و یا صدا قطع و وصل می‌شود، با این وضعیت امکان نت‌برداری از صحبت‌های استاد را هم نداریم، حتی در برنامه ضبط شده کلاس هم این قطع و وصلی وجود دارد. بیشتر دانشجویان این تجربه را دارند و کسی نمی‌تواند منکر این اختلالات شود.»
به گفته ریحانه، بعضی از استادان فیلم‌هایی را برای تکمیل مباحث درسی در شبکه قرار می‌دهند اما بسیاری از این فایل‌ها هم با وجود اینترنت ضعیف برای همه دانشجویان قابل استفاده نیست.

تکیه بر آموزش‌های صوتی
مینا، دانشجوی ارشد ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی است و برای گذراندن 3درس باید 3 روز در هفته از سیستم آموزش مجازی دانشگاه استفاده کند؛ « هفته ابتدایی بعد از عید که کلاس‌های آنلاین شروع به‌کار کردند مشکلات زیادی را داشتیم، جلسه دوم کلا صدای سیستم‌ها قطع و وصل بود و عملا کلاس‌هایمان تعطیل شد اما برای جلسه سوم مشکلی در کلاسها نداشتیم.»
او حرف‌هایش را اینطور ادامه می‌دهد: « ما سر کلاس کلا 6دانشجو هستیم که سعی می‌‌کنیم سر ساعت مقرر در کلاس حاضر باشیم. یکی از کلاس‌ها به‌صورت تصویری برگزار می‌شود، یکی از استادان از پاورپوینت استفاده می‌کند، یکی دیگر هم عکس در شبکه بارگذاری می‌کند و باقی کلاس به‌صورت صوتی برگزار می‌شود. اما نکته‌ای که وجود دارد، این است که غیراز کلاسی که به‌صورت تصویری برگزار می‌شود، مابقی کلاس‌هایمان چندان برایمان مفید نیست چرا که هیچ حس و حالی از کلاس ندارد و انگار استاد از روی کتاب فقط روخوانی می‌کند و هیچ نکته‌ای غیراز کتاب را برایمان تدریس نمی‌کند. در واقع ما به جای اینکه از کلاس‌ها به‌صورت آنلاین استفاده کنیم می‌توانیم خودمان کتاب‌هایی را که استادها معرفی کرده‌اند بخوانیم و در نهایت سر امتحان حاضر شویم.»

کلاس‌های عملی؛ تا اطلاع ثانوی تعطیل
امیرحسین، دانشجوی سال چهارم کارشناسی کامپیوتر در پردیس فارابی قم است که با تعطیلی دانشگاه‌ها ناچار شده به تهران برگردد. او از دانشجویانی است که این روزها مشکلات بیشتری دارد؛ «‌چون بیشتر کلاس‌های ما عملی است، فعلا راه‌حلی ندارد. قرار شده اگر دانشجویی کلاس نظری دارد، آنها را به‌صورت آنلاین برگزار کند تا مسئولان دانشگاه درخصوص کلاس‌های عملی شیوه‌نامه جدیدی به ما بدهند.»
‌ مسئولان دانشگاه به امیرحسین گفته‌اند، اگر کرونا تمام شود در ترم تابستان کلاس‌های عملی را برگزار می‌کنند، اما قرار شده این ترم جزو سوابق تحصیلی‌مان محاسبه نشود و نمره‌های آن برای ترم حاضر جایگزین شود.
امیرحسین درخصوص چگونگی برگزاری کلاس‌های دانشگاه فارابی می‌گوید: کلاس‌های ما اکثرا به‌صورت صوتی است و 2 کلاس داریم که به‌صورت تصویری برگزار می‌شود، اما کیفیت‌شان اینقدر پایین است که دیگر اعصابی برایمان نگذاشته. در این کلاس‌ها صدای استاد و دانشجویان با تصاویرشان همزمان نیست و به همین دلیل استادها کلاس‌هایشان را زودتر از موعد مقرر تمام می‌کنند.

 کدام زیرساخت‌ها؟
محمد، دانشجوی ارشد شیمی دانشگاه شهید بهشتی است، او با بیان اینکه زیرساخت‌های دانشگاه‌ها برای این تعداد دانشجو که همزمان وارد آموزش آنلاین شوند، آماده نبوده، گفت: تعدادی از کلاس‌هایمان هنوز در سایت دانشگاه بارگذاری نشده و در تماس‌های مکرری که با پشتیبان‌های دانشگاه داریم آنها مدام می‌گویند در حال رفع مشکل هستند.
محمد می‌گوید: همه کلاس‌هایی که من این ترم داشتم به‌صورت صوتی برگزار می‌شود و کلاس‌های عملی برخی دوستانم هنوز تشکیل نشده است، تعداد بچه‌ها در سر کلاس‌ها معمولا بیشتر از 10تا 12نفر نیست؛ درحالی‌که در نخستین جلسه‌ای که قبل از تعطیل شدن دانشگاه در کلاس بودیم 22نفر در کلاس حاضر بودیم.
او درخصوص نحوه تدریس استادان دانشگاه نیز می‌گوید:‌ به‌نظر می‌رسد برخی از استادها هنوز با چگونگی آموزش آنلاین آشنایی ندارند و به این موضوع مسلط نیستند و نمی‌دانند چطور باید کلاس‌ها را برگزار کنند.

 کلاس‌ها استاد محور هستند 
علیرضا دانشجوی روانشناسی دانشگاه آزاد تهران مرکز هم از سیستم آموزش آنلاین گلایه دارد، او می‌گوید: کلاس‌هایمان مدام قطع و وصل می‌شود؛ خصوصا با کلاس‌های تصویری مشکلات زیادی داریم، اما مشکل صدا خیلی زیاد است و برخی روزها صدای استاد و بچه‌ها با اکو پخش می‌شود و صدا و تصویر هماهنگ نیست. کلاس‌ها استادمحور است و دانشجویان نقش چندانی در کلاس‌های آنلاین ندارند؛ نهایت اینکه در برخی کلاس‌ها استاد بعد از 45دقیقه درس دادن مداوم از دانشجویان می‌خواهد اگر سؤال یا مشکلی دارند مطرح کنند که معمولا یکی، دو نفر از دانشجویان از استاد تشکر می‌کنند و کلاس تمام می‌شود! 
به گفته علیرضا به‌نظر می‌رسد سیاست واحدی هم برای دانشگاه‌ها درنظر گرفته نشده که وضعیت برگزاری امتحانات آنها چگونه باشد؛ همانطور که وضعیت برگزاری کلاس‌های آنلاین هم چندان مشخص نیست.

کلاس‌ها رسمیت ندارد
محمدرضا، دانشجوی کارشناسی جامعه‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس است. به گفته او یک ‌ماه پس از آغاز به‌کار کلاس‌های آنلاین هنوز دانشجویان و استادان، توانایی کار با سیستم آنلاین را ندارند. دانشجویان زیادی هم هنوز نتوانسته‌اند سر کلاس‌ها حاضر شوند چرا که در سیستم آنلاین کلاسی برایشان تعریف نشده است.
محمد‌رضا می‌گوید: « به‌نظر می‌رسد همانطور که کلاس‌ها برای برخی دانشجویان همچنان به رسمیت شناخته نشده، این رسمیت نیافتن برای استادان هم وجود دارد. ‌بعضی کلاس‌ها با یک ساعت تأخیر آغاز می‌شود و همین مسئله باعث می‌شود تا دانشجویانی مثل من که 2ساعت پشت سر هم کلاس دارند برای حضور در کلاس بعدی به مشکل بر بخورند. بعضی از استادان هم به جای یک ساعت و نیم درس دادن کل کلاس را با نیم ساعت تا 45دقیقه درس به پایان می‌برند و در عوض به دانشجویان توصیه می‌کنند که حتما بخش‌هایی از کتاب را که برایشان مشخص شده دوره کنند تا بتوانند از عهده امتحان آخر ترم بربیایند.»

تشکیل برخی کلاس‌ها در شبکه‌های مجازی
سعید، دانشجوی سخت‌افزار دانشگاه آزاد تهران جنوب است، اما او هم به‌دلیل تعطیلی دانشگاه‌ها به شهر کرد برگشته تا بتواند در زمان تعطیلی در کنار خانواده‌اش باشد: «‌ به‌دلیل سرعت پایین اینترنت خانگی ناچارم تا از تلفن همراهم برای حضور در کلاس استفاده کنم که مشکلات زیادی را برایم دارد و عملا نمی‌توانم از مطالب ارائه شده در کلاس به درستی استفاده کنم.»
او بارها و بارها به مخابرات شهرکرد هم اعلام کرده که سرعت اینترنت‌اش پایین است: «جوابی که به من داده‌اند این بوده که سرعت کشوری اینترنت پایین است و جوابگوی این همه کلاس آنلاین نیست.» او می‌گوید: «2 نفر از استادهایمان به‌دلیل همین مشکلات آموزش آنلاین تصمیم گرفتند تا کلاس‌ها را در شبکه واتس‌اپ بر گزار کنند و در این شبکه‌ها گروه کلاسی تشکیل داده‌اند که البته وضع این شبکه‌ها بهتر از سایت‌های آموزش آنلاین است، اما واقعا کیفیت دروس خیلی پایین است و امیدواریم هر چه زودتر کلاس‌های حضوری دانشگاه بازگشایی شود تا بتوانیم درس‌هایمان را حضوری ادامه دهیم.»