• یکشنبه 16 اردیبهشت 1403
  • الأحَد 26 شوال 1445
  • 2024 May 05
یکشنبه 31 فروردین 1399
کد مطلب : 98583
+
-

چالش حریم خصوصی در ردگیری کرونا

یک فناوری جدید مزایای بسیاری را برای آینده مراقبت‌های بهداشتی در جهان به‌وجود آورده است

چالش حریم خصوصی در ردگیری کرونا

ابتکار عمل 2شرکت بزرگ اپل و گوگل به‌صورت مشترک برای توسعه ابزاری برای ردیابی مخاطبان در زمینه نظارت بر بیماری پاندمی کوویدـ19 اخیرا سروصدای زیادی به پا کرده است. به گزارش فوربس، همکاری‌هایی از این دست تقریبا در دنیای تکنولوژی کمیاب است. اما حقیقت این است که این 2شرکت توانسته‌اند به‌طور مؤثری با این کار کل بازار سیستم عامل‌های تلفن‌های هوشمندی که ما همیشه همراه خود حمل می‌کنیم را در دست بگیرند و این پدیده را عجیب‌تر کنند.

ردیابی مخاطب چیست و چگونه کار می‌کند؟
در واقع مجموعه‌ای از فناوری است که با استفاده از سنسورهای موجود در زیرساخت‌های اینترنت تلفن همراه ما افرادی را که ممکن است با ما در تماس بوده باشند شناسایی و سپس اطلاعات بیشتری را درباره آنها جمع می‌کند. ردیابی مخاطب یک روش مؤثر برای قطع چرخه انتقال ویروس و کاهش شیوع ویروس کرونا به‌حساب می‌آید. هشدار به مخاطبان ما نسبت به‌احتمال ابتلا و ارائه مشاوره و یا مراقبت‌های پیشگیرانه و همچنین تشخیص، مشاوره و معالجه برای افرادی که قبلا آلوده شده‌اند یا برای بررسی اپیدمیولوژی یک بیماری در یک جمعیت خاص، از مزایای این فناوری جدید است.
اجرای این دست از خلاقیت‌ها بدون به خطر انداختن حریم خصوصی کاربران امکان‌پذیر است اما با توجه به ماهیت داده‌های جغرافیایی این پیشنهاد نگرانی‌هایی نیز به‌دنبال داشته است. در واقع درصد زیادی از افراد همواره به اپل و گوگل و احتمالا سایر شرکت‌ها اجازه می‌دهند برای استفاده از اپلیکیشن‌های خاص به داده‌های جغرافیایی آنها دسترسی داشته باشند. اما وقتی پای مسائل و اطلاعات سلامتی فرد در میان باشد سطح معینی از اعتماد نه‌تنها در حفظ امنیت حریم خصوصی این شرکت‌ها بلکه در مؤسسات دولتی درگیر لازم است که برای بسیاری از این شرکت‌ها یک جهش واقعی در کسب اعتماد محسوب می‌شود.

این سیستم‌ها چگونه کار می‌کنند؟
در فاز اول، یک رابط مشترک ایجاد می‌شود که سازمان‌های بهداشت عمومی می‌توانند آن را با برنامه‌های خودشان ادغام کنند. مرحله دوم ایجاد سیستم ردیابی مخاطب قابل اجرا در هر دو سیستم عامل IOS و
 Android است که از تلفن هوشمند برای شناسایی یک ناشناس از طریق بلوتوث در فاصله کم استفاده می‌کند. 
گوشی موبایل یک کلید ردیابی روزانه تولید می‌کند و کلیدهای 14روز آخر خود را به‌صورت چرخشی به سایر دستگاه‌هایی که به‌دنبال پیدا کردن مورد مشابه هستند ارسال می‌کند. به این ترتیب اگر تطابقی با کاربر دیگری پیدا شود که به سیستم اطلاع داده و آزمایش او مثبت بوده باشد به صاحب گوشی اطلاع داده می‌شود تا بتواند اقدامات لازم را انجام داده، تست بدهد و یا درصورت لزوم خود را قرنطینه کند.
اما همه این مراحل با سؤال‌ها و ابهاماتی همراه است. برای مثال تلفن همراه ما قرار است هر روز یک شناسه 16بایتی تولید کند و آن را به سایر دستگاه‌ها ارسال کند، این یعنی سطحی عظیم از نقل و انتقال داده. از نظر منطقی باید متغیری تعریف کنیم که به ما امکان محدود کردن انتقال داده را می‌دهد و نخستین نامزد برای این کار موقعیت جغرافیایی است.
همانطور که سارا هریسون چند روز پیش در The Markup عنوان کرد: چه‌کسی واقعا می‌تواند در دنیای اینترنت ناشناس بماند؟ ما می‌دانیم که ناشناس بودن داده‌ها برای تضمین حفظ حریم شخصی کافی نیست، چراکه راه‌های بی‌شماری برای شناسایی ناشناس‌ها وجود دارد که مدارکش هم موجود است.
به هر حال، ما در حال ورود به مرحله‌ای هستیم که با توجیه بیماری همه‌گیر ویروس کرونا، اطلاعاتی بسیار شخصی مانند منطقه جغرافیایی محل زندگی، وضعیت سلامتی یا میزان فاصله‌مان با افراد دیگر، به‌صورت طبیعی جمع‌آوری و پردازش می‌شود.
اما جدا از این خطرات، این فناوری مزایای زیادی برای آینده مراقبت‌های بهداشتی دارد. در یک سناریوی فرضی و با درنظر گرفتن حفظ حریم خصوصی، اگر دستگاه‌های الکترونیکی ما قادر به انتقال پارامترهای اصلی سلامتی ما به یک سازمان مرتبط باشند، مسائل پزشکی و بهداشتی در یک جامعه روند بهتری پیدا می‌کند.
به این ترتیب ابتلا به این بیماری همه گیر و حتی شیوع آن شکل ساده‌تری پیدا خواهد کرد؟ یا درمورد تشخیص علائم انواع دیگر مشکلات سلامتی که در بسیاری موارد به‌دلیل دیر متوجه شدن نه‌تنها باعث درد بیشتر بیماران می‌شود بلکه هزینه‌های زیادی را نیز برای سیستم بهداشت و درمان وارد می‌کند.
اکنون به تعریف جدیدی از قوانین اجتماعی، تغییر در روابط بین شهروندان و دولت‌ها و شرکت‌های بزرگ نیاز داریم. اینها کارهایی هستند که می‌تواند تجربه ما را در برخورد با یک بیماری همه‌گیر دیگر بالا ببرد و به ما کمک کند.

مزایای یک فناوری
هشدار به مخاطبان نسبت به‌احتمال ابتلا و ارائه مشاوره و یا مراقبت‌های پیشگیرانه و همچنین تشخیص، مشاوره و معالجه برای افرادی که قبلا آلوده شده‌اند، یا برای بررسی اپیدمیولوژی یک بیماری در یک جمعیت خاص از مزایای این فناوری جدید است

این خبر را به اشتراک بگذارید