یک استعفا در هیاهوی کرونا

فهیمه پناه‌آذر ـ روزنامه‌نگار

 5روز به پایان سال باقی مانده؛ سالی پر از افت و خیز و اتفاقات ریز و درشت؛ سالی که با ورود یک ویروس، پایان غافلگیرانه‌ای را رقم زد. تعطیلی تمام فعالیت‌های هنری و فرهنگی به‌ویژه تئاتر، خسارت بزرگی به تماشاخانه‌ها و گروه‌های تئاتری وارد کرده است. اما تئاتر تنها مشکلش این تعطیلی نیست، این مشکل به دیگر مشکلاتش اضافه شده و مشخص نیست سرنوشت هنرهای نمایشی به کجا ختم می‌شود. 5روز به پایان سال باقی مانده، خبر استعفای مدیر مرکز هنرهای نمایشی شاید در هیاهوی اتفاقات کشور دیده نشود اما این خبر نابهنگام شاید تئاتر کشور را تحت‌الشعاع خود قرار بدهد؛ استعفایی که برای نخستین بار در صفحه شخصی‌ این هنرمند آورده شد. تئاتر در این سال‌ها بیشترین مشکلات را داشته، هر کسی از بیرون تا توانسته بر صورتش نواخته و مدیرانش تا جایی که توانایی داشته‌اند جلوی آن ایستاده‌اند. انگار شهرام کرمی، تاب این همه اتفاقات و شاید توانایی‌اش را نداشت. 5روز به پایان سال باقی مانده، مشخص نیست تعطیلی تماشاخانه‌ها تا چه زمان ادامه دارد. بسیاری از گروه‌های نمایشی غم نان دارند. ممکن است بسیاری از سالن‌ها به‌دلیل عدم‌حمایت‌های مالی تعطیل شوند. بدهی‌های انباشته شده به سال آینده منتقل می‌شود. تکلیف جشنواره‌های تئاتری به لحاظ مالی مشخص نیست. قرار است مشکلات انباشته شده با پایان ویروس کرونا تمام شود؟ حال سال به پایان رسیده است. تعطیلات تمام‌شده و کرونا همچنان می‌تازد. مدیر مرکز هنرهای نمایشی استعفا کرده اما درحالی‌که خداحافظی کرده پیگیر مطالبات گروه‌های تئاتری است! بعد از شهرام کرمی قرار است چه‌کسی مرکز هنرهای نمایشی را با کوهی از بدهی‌ها و وعده‌ها تحویل بگیرد؛ کسی که 8میلیارد تومان بدهی را بپردازد، خسارت‌های تماشاخانه‌های تعطیل را بدهد، از گروه‌های نمایشی حمایت و در کنار نخواستن‌ها مقاومت کند؛ کسی که اجازه دخالت در امور تئاتری را به کسی ندهد و در مقابل خیلی‌ها و برای خود تئاتر بایستد.

محدودیت در مدیریت تئاتر و استعفا
شهرام کرمی، نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر است. سال‌ها در سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران مدیریت بخش تئاتر را برعهده داشت. چندین دوره دبیری جشنواره تئاتر کودک و نوجوان را عهده‌دار بود. آغاز مدیریت کرمی بر مرکز هنرهای نمایشی آرام بود و رفته‌رفته مشکلات بیشتر و بیشتر شد. کرمی بعد از ۲سال تصمیم به استعفا کرد؛  استعفایی که عنوان کرد به‌خاطر محدودیت در مدیریت تئاتر بوده است. وی در بخشی از صحبت‌هایش عنوان کرده: «عدم‌تمایل من به این مسئولیت به این عنوان که بخواهم از مسئولیت فرار کنم تلقی نشود بلکه بخشی از آن به‌عنوان دغدغه فردی خودم بوده. تمام حسرت من این بوده که در 2 سال گذشته از فعالیت‌های هنری خود دور بودم. در هر شرایطی خود را به‌عنوان یک هنرمند در این عرصه می‌دانم و دورشدن من به شکل عملی از این حوزه خیلی به‌خودم آسیب می‌رساند. فکر کردم دیگر انرژی و علاقه و میل قبل در وجود من نیست و یک نیروی با انرژی و با برنامه و با حمایت همه‌جانبه می‌تواند در این عرصه موفق باشد و من هم از هیچ حمایتی دریغ نخواهم کرد». وی همچنین تأکید می‌کند:« دلیل اصلی‌ استعفایم دشواری این مسئولیت است که به دوش می‌کشیدم. خیلی حوزه پرچالش و پرمسئولیتی است و در طول این دوسال انرژی زیادی را از من گرفت که بارها در گفت‌وگوهایم به آن اشاره کردم. مشکلات این کار خیلی زیاد است، مطالبات بحق جامعه تئاتری بار زیادی به دوش هر مدیری که این مسئولیت را به‌عهده بگیرد می‌گذارد. متأسفانه ما به شکل سنتی اعتبارمان در حوزه تئاتر محدود است و اعتبار، کفاف برنامه‌های حوزه هنرهای نمایشی را نمی‌دهد ضمن اینکه متأسفانه در طول 3سال اخیر دچار کسری بودجه شده‌ایم که البته وضعیت وزارتخانه هم با وجود تحریم‌ها خوب نبود».