کلاسیک مدرن!

محمود معتقدی
شاعر و منتقد ادبی

بی‌شک منظر خوشنویسی در ایران برمی‌گردد به چندین قرن گذشته که تا به امروز هم دستاوردهای هنری خودش را دارد اما تلفیق هنر نقاشی و خط در ایران، در واقع از اواخر دهه30 و اوایل دهه40 اتفاق افتاده است که استادان صاحب‌نامی از جمله رضا مافی، محمد احصایی، زنده‌رودی و... در این راه، آثار ماندگاری را عرضه داشته‌اند. اما امروزه به‌ویژه در 40سال اخیر، این دو بخش از هنر تجسمی در کنار هم و در همنشینی با یکدیگر که به‌نوعی برگرفته از مکتب سقاخانه‌ای بوده است از سوی هنرمندان این روزگار، با اجراها و تکنیک‌های مدرنی همراه شده است؛ به‌خصوص توجه هنرمند به حجم و بهره‌گیری از خطوط گوناگون ازجمله سیاه‌مشق، باعث تحولات و تغییرات اساسی در حوزه نقاشیخط شده است؛ ازجمله بهره‌گیری از خطوط کوفی، ثلث و نستعلیق که هرکدام دارای قابلیت‌های تکنیکی خاص بوده و هستند که خود دستمایه‌ای است در جهت آموزه‌ها و تجربه‌های تازه‌ای برای هنرمندان این هنر تلفیقی؛ به‌طوری‌که امروز به‌گونه‌ای به‌عنوان یک مکتب مدرن در قلمرو جلوه‌های ماندگار در مقوله خوشنویسی به‌حساب می‌آید و در این زمینه مخاطبان فراوانی را جلب کرده و می‌کند و به‌گونه‌ای خاص به شناخت مخاطبان کمک می‌کند.
در همین راستا در این روزها، مجموعه کارهای جمشید شهرابی، هنرمند سختکوش منظر نقاشیخط که با گرایش مدرنی نیز همراه است در مرکز فرهنگی آلمانی زبان‌های تهران برگزار است.
جمشید شهرابی، متولد 1343تهران از جمله هنرمندانی است که از آموزه‌های استادان بزرگی در امر خوشنویسی و نقاشی، بهره برده است و امروزه، خود از استادان فوق‌ممتاز و صاحب‌سبک در چشم‌انداز نقاشیخط به‌حساب می‌آید و در جهت ارتقای دانستگی‌های هنری‌اش با نگرشی کلاسیک و مدرن و همچنین باتوجه به تجربه‌هایش در ادبیات و عکاسی، در این جایگاه با به‌کارگیری نگاره‌های خوشنویسی و بهره‌گیری از رنگ‌های ترکیبی و ایجاد پس‌زمینه‌هایی در بازنمایی طراحی‌ها و خطوط شکسته نستعلیق و به‌ویژه در تکنیک شکل‌بندی مفردات حروف و توجه به منحنی‌ها، تعادل، تمرکز، رنگ‌شناسی و حرکت قلم و ریتم ترکیب‌بندی‌های هندسی و فرم‌های ایرانی، بی‌گمان دستاوردهای ماندگاری را از خود به‌نمایش گذاشته است. جمشید شهرابی اهل تجربه و پشتکار فراوان در عرصه هنرهای تجسمی و بهره‌گیری از زیرساخت‌ها و قاعده‌افزایی‌های فراوانی در این هنر تلفیقی است؛ چرا که در امر مهارت و برجسته‌سازی‌ها در فرم و محتوا و در کلیت تصویرسازی در مقوله «نقاشیخط» از جمله هنرمندانی است که جلوه‌های این هنر را به شیوه‌های خاصی بازآفرینی کرده و چشم‌انداز نگرش‌های زیبایی‌شناسانه در آثارش حرف اول را می‌زند. بی‌شک تجربه‌های امروز وی، روزگاران دیگری را برایش مهیا می‌کند.