توکیو بدون توقف

هیوا یوسفی _ خبر‌نگار

مدیران ورزش ایران در نشست‌های خصوصی هزار دلیل می‌آورند که مهاجرت ورزشکاران، برخلاف آنچه در رسانه‌ها نشان داده شده، بحران نیست. آنها به آمار مهاجرت نخبه‌ها در کشور استناد می‌کنند و نتیجه می‌گیرند که خروج چند ورزشکار ایرانی در سال، طبیعی است. البته دلایل جدی‌تری هم دارند. مثلا اینکه خیلی از این ورزشکاران نبودنشان ضربه‌ای به ورزش ایران در رویدادهای بین‌المللی نمی‌زند. واقع‌بین اگر باشیم، برای مدیران ورزش ایران که اهمیت زیادی به مدال می‌دهند و کارنامه‌شان معمولا با جایگاه ایران در جدول المپیک و بازی‌های آسیایی ارزیابی می‌شود، مهاجرت یکی مانند علیرضا فیروزجا، قهرمان شطرنج اهمیت زیادی ندارد؛ هر اندازه نابغه باشد و در شانزده‌سالگی بزرگ‌ترین ستاره‌های شطرنج دنیا را مات کرده باشد. المپیک 2020که تابستان آینده برگزار می‌شود، نزدیک‌ترین رویداد بین‌المللی است و ایران بدون چند ستاره سرشناس آماده این رویداد بزرگ می‌شود؛ بدون سعید ملایی جودوکار و کیمیا علیزاده تکواندوکار. اگر بپرسید آیا با رفتن آنها ورزش ایران مدال المپیک از دست می‌دهد؟ جواب این است: نه این دو نفر، که هیچ ورزشکاری در کاروان ایران پیدا نمی‌شود که مدال المپیکش تضمین شده باشد.

سعید ملایی-جودو
جودوی ایران در تاریخ مسابقه‌های قهرمانی جهان تنها 3طلا دارد. 2طلا را آرش میراسماعیلی در سال‌های 2001و 2003گرفته است. بعد از طلای دوم میراسماعیلی، 15سال ایران ستاره‌ای در قواره قهرمانی جهان نداشت. سال 2018سعید ملایی به این انتظار طولانی مدت پایان داد. این ورزشکاربیست‌وهشت‌ساله، یک سال پیش‌تر هم برنز مسابقه‌های قهرمانی جهان را به گردن انداخته بود. ملایی که حالا دیگر قرار نیست با پرچم ایران مسابقه بدهد، شاید بزرگ‌ترین استعداد ازدست رفته ورزش‌های رزمی ایران باشد. بسیاری او را مدعی مدال طلای المپیک 2020توکیو می‌دانستند. پیش‌بینی می‌شد در مسابقه‌های قهرمانی جهان که تابستان گذشته در توکیو برگزار شد، طلا بگیرد. او در نیمه‌نهایی به حریف بلژیکی باخت. بعد از آن مسابقه، ادعا کرد که فدراسیون ایران مجبورش کرده برای فرار از رویارویی با حریف اسرائیلی، نیمه‌نهایی را ببازد وبا همان ادعا از تیم ملی ایران جدا شد. ابتدا گفتند در المپیک با پرچم کمیته‌ بین‌المللی المپیک مبارزه می‌کند و مدتی بعد شهروند مغولستان شد و با پرچم این کشور در چند تورنمنت به میدان رفت اما هیچ موفقیتی به‌دست نیاورد. با جدایی سعید ملایی، فدراسیون جهانی جودو، فدراسیون ایران را به بهانه تحت فشار قراردادن ورزشکارانش برای مسابقه ندادن با رقبای اسرائیلی تعلیق کرد. به این ترتیب جودوی ایران که هیچ‌گاه مدالی در المپیک نداشته، در توکیو 2020ورزشکاری هم نخواهد داشت. گروهی از کارشناسان جودو معتقدند اتفاقاتی که در ماه‌های گذشته برای ملایی افتاد، تمرکزش را به هم زده. آنها پیش‌بینی می‌کنند که او در المپیک روی سکو نمی‌رود، در این حال می‌پذیرند که اگر قرار بود یک نفر از ایران شانسی برای گرفتن مدال جودو در المپیک داشته باشد، همین سعید ملایی بود.

کیمیا علیزاده-تکواندو
کسانی که کیمیا علیزاده را می‌شناسند سخت بتوانند نسبتی بین او و متنی که بعد از رفتنش منتشر کرد، پیدا کنند. دخترک کم‌رویی که 4سال پیش وقتی هنوز 17سال داشت، نخستین زن و جوان‌ترین ورزشکار ایرانی شد که روی سکوی المپیک می‌رود.
کیمیا قبل و بعد از آن المپیک هم یک برنز و نقره جهانی گرفت. بیماری عجیبش مدتی او را از میادین دور کرد. حتی گفته شد ممکن است مجبور شود برای همیشه ورزش قهرمانی را ببوسد و بگذارد کنار. اما تسلیم نشد. برگشت و خودش را برای المپیک دوم آماده کرد.
کسی دقیقا نمی‌داند آیا کیمیا می‌تواند به المپیک برسد یا نه؟ به همان اندازه در مورد انتخاب جانشینش هم تردید وجود دارد. در منهای 67کیلوگرم، وزنی که کیمیا مسابقه می‌داد، یلدا ولی‌نژاد و ملیکا میرحسینی، مدعی پوشیدن لباس تیم ملی هستند. نه آنها و نه هیچ دختر تکواندوکار دیگری از ایران در جدول رنکینگ، نتوانستند سهمیه المپیک بگیرند. فرصت آخر، مسابقه‌های انتخابی است که فروردین سال آینده برگزار می‌شود. در چند سال گذشته تکواندوی زنان پیشرفت کرده و سطح ورزشکاران به هم نزدیک شده. به همین دلیل سخت بتوان پیش‌بینی کرد که چه‌کسی می‌تواند در المپیک مدال بگیرد.

مهدی خدابخشی-تکواندو
مهدی خدابخشی 5سال پیش در مسابقه‌های قهرمانی جهان مدال طلا گرفت. در کارنامه او، قبل و بعد از آن طلا، دستاورد چشمگیری دیده نمی‌شود. شاید به همین دلیل پناهندگی‌اش به صربستان هم سروصدای زیادی به پا نکرد.
بعد از کشتی و وزنه‌برداری، تکواندو با 2طلا، یک نقره و 3برنز، پرافتخارترین ورزش ایران در تاریخ بازی‌های المپیک است. با وجود این کسی به مدال‌آوری این رشته در المپیک توکیو امید زیادی ندارد.