به داد جنگل‌های شمال برسید

احمد جعفری‌چمازکتی-  روزنامه‌نگار

وقتی از جاده فیروزکوه به سمت شمال در حرکت هستید، بعد از پل ورسک و ورود به منطقه سوادکوه، با نگاهی گذرا به اطراف، درخواهید یافت که نفس‌های جنگل‌های این منطقه، به شماره افتاده است.
کاخ‌های مجلل، از حاشیه رودخانه تا دل جنگل امتداد دارد و انگار هیچ حد و مرزی برای حرص و ولع ثروتمندان پایتخت نشین نمی‌توان متصور بود. آنها با پول‌های بادآورده، آدم می‌خرند، قانون دور می‌زنند و آب ، برق و گاز را تا دل جنگل‌ها می‌کشانند.
کافی است باران در سوادکوه کمی شدت بگیرد، آن وقت است که خانه و کاشانه روستاییان این منطقه زیر آب می‌رود. سیل را دیروز، انبوهی جنگل سوادکوه مهار می‌کرد، اما امروزه غارت درختان جنگلی، همراه با ساخت‌وسازهای غیرقانونی اشراف، بدبختی و سیه روزی را برای مردم و زیست‌بوم این منطقه از کشور، به ارمغان آورده است.
آنچه بیش از هر چیزی آینده جنگل سوادکوه را تیره و تار می‌نمایاند، حساس نبودن مدیران منطقه نسبت به سیه‌روزی‌های زیست‌بوم این بخش زیبا از مازندران است.
وقتی نظارتی نباشد، آدم‌ها ارزان می‌شوند، رودخانه‌ها راه گم می‌کنند و درختان ایستاده می‌میرند. وقتی نظارت اعمال نشود، اشراف و ثروتمندان، قانون را به سخره می‌گیرند و کاخ‌های سربه فلک کشیده در انبوهی جنگل، به بومیان این منطقه از کشور، که با کشاورزی و دامپروری گذران زندگی دارند، دهن‌کجی می‌کنند. روزی روزگاری مسافران جاده شمال، با انگشت سبابه، ویلایی را در دل جنگل نشان می‌دادند و می‌گفتند این ویلا متعلق به خواهر شاه است. اما امروزه ویلاهایی در جنگل‌های شمال سربرآورده است که داشتن آن آرزوی هر پادشاهی است!