حس می‌کنیم حتما از کار اخراجمان می‌کنند یا کسی که دوستش داریم، به‌زودی از دنیا خواهد رفت. ولی آنچه در یک گفت‌وگوی درونی عجیب در ما می‌گذرد، این است: « می‌دانم بعدا می‌توانم این را ببینم، ولی الان نمی‌توانم او را ببینم.» مثل این است که بگویید : «می‌دانم حقیقت دارد، ولی هنوز نمی‌توانم به خود اجازه دهم ببینمش.» اگر نتوانیم در برابر رویدادهای ضربه‌زننده قدبرافرازیم و در عین حال نتوانیم از دیدن آنها هم شانه خالی کنیم، دنیا ما را از پا در خواهد آورد.
عشق و اراده، رولو می، ترجمه: سپیده حبیب، صفحه 296
پنج شنبه 28 آذر 1398
کد مطلب :
90752
+
-
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به روزنامه همشهری می باشد . ذکر مطالب با درج منبع مجاز است .
Copyright 2021 . All Rights Reserved