یکی از لج‌درآورترین و کلیشه‌ای‌ترین سؤالات در فضای نقد فوتبال ایران، همین «کجای دنیا» است؛ یک طوری که انگار فرد پرسش‌کننده همه دویست‌وخرده‌ای کشور دنیا را گشته و حالا با اشراف کامل در حال اشکال‌تراشی است. مثلا امسال بعد از یکی دو انتقاد کالدرون از بازیکنانش، رسانه‌ها سرمربی پرسپولیس را کن‌فیکون کردند که کجای دنیا مربی علنا از بازیکنش ایراد می‌گیرد. خب، البته 3هزار مثال مشابه در فوتبال اروپا وجود دارد. مثلا همین هفته پاری‌سن‌ژرمن در حالی 3 بر یک مون‌پلیه را برد که ام‌باپه یکی از گل‌های تیمش را زد، اما توخل در نشست خبری بعد از بازی خیلی صریح گفت: «به‌نظرم نیمار در شرایط سخت، بهتر از ام‌باپه بازی می‌کند». حالا اینجا بازیکن گل نمی‌زند و تازه پنالتی چیپ شاباش می‌کند، اما مربی حق ندارد به او بگوید بالای چشمت ابروست!
کجای دنیا؟ آن جای دنیا
در همینه زمینه :
