دنیزلیعزیز بعد از قطع همکاریاش با تراکتورسازی، به یک رسانه ترکیهای گفته: «پیش از این حرفها قصد استعفا داشتم، اما مدیریت باشگاه قبول نکرد. از نظر روحی خستهام و نمیتوانم کار کنم». راستش این قابلپیشبینیترین اتفاق لیگ نوزدهم بود که وقوع آن هیچکس را شگفتزده نکرد، الا خود زنوزی! یعنی عالم و آدم میدانستند که افندی دیگر کشش کارهای سنگین را ندارد و وسط راه کم میآورد، اما مالک تراکتور اصولا مربیان زیر 70سال را «کارآموز» میداند. حالا زنوزی هیچی، یک نفر نیست از خود دنیزلی بپرسد که شما چطور آدمی هستی که فقط موقع مذاکره، عقد قرارداد و دریافت پول، آمادگی روحی داری؟ مگر میشود آدم هنگام امضا کردن آن اوراق بهادار این همه بشاش باشد، اما موقع کار که میرسد، تریپ بیحوصلگی بردارد؟
آمادگی روحی، فقط موقع قرارداد
در همینه زمینه :