صدای پای غول

استقلال همچنان بدون وقفه به تاخت‌وتاز مشغول است و رقبا را یکی پس از دیگری از پیش‌رو بر می‌دارد. آنها بعد از بردن الهلال و گلباران فولاد و برتری در داربی، در حقیقت العین را هم بردند، اما اشتباهات عجیب داوری مانع از اختصاص هر 3امتیاز به حساب شاگردان شفر شد. مسلم است این استقلال قدرت پیروزی بر العین در ورزشگاه آزادی را دارد و اگر آنها بتوانند به این مهم دست بیابند، با احتساب 3‌امتیاز بازی نه‌چندان سخت خانگی با الریان قطر باید از همین حالا آبی‌ها را در مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان دید. با این همه، مأموریت اصلی استقلال از آغاز فصل بعد شروع می‌شود؛ جایی که این تیم برای شکستن طلسم 6‌سال قهرمان نشدن در لیگ‌برتر وارد مسابقات لیگ هجدهم می‌شود و حریفی به‌شدت خطرناک برای تمام مدعیان خواهد بود.
  شبیه سال اول برانکو
استقلال شفر این روزها به‌شدت شبیه پرسپولیس سال اول برانکو ست. سرخپوشان در لیگ پانزدهم زیر نظر برانکو بهترین و به یادماندنی‌ترین نمایش‌های ممکن را ارایه کردند. این تیم در آن سال آن‌چنان جذاب بازی ‌کرد که دوست و دشمن را به تحسین وا داشت. به‌علاوه آن فصل عطش بازی کردن و بردن هم در ساق پای بازیکنان موج می‌زد. پرسپولیس سال‌ها قهرمان نشده بود و حتی سال قبلش خطر سقوط هم این تیم را تهدید می‌کرد، بنابراین قرمزها در لیگ پانزدهم با اشتهای حیرت‌انگیز وارد مسابقات شدند و تلفیق این انگیزه با توانایی بازیکنان و درایت کادر‌فنی، یک تیم مخوف ساخت؛ تیمی که فقط به خاطر تفاضل گل، قهرمانی را از دست داد. حالا هم استقلال شفر شبیه همان پرسپولیس است؛ زیبا، جسور و سیرنشدنی. این تیم، سال بعد تماشا دارد.

  عجب لیگی است لیگ هجدهم
خیلی به‌ندرت پیش می‌آید که پرسپولیس و استقلال با قدرتی نزدیک، از اول تا آخر یک فصل را به‌صورت شانه به شانه با هم رقابت کنند. شاید نخستین‌بار که چنین رقابتی در تاریخ لیگ‌برتر شکل گرفت، مربوط به لیگ سوم حرفه‌ای بود که اواخر کار پرسپولیس بگوویچ جلوی استقلال قلعه‌نویی کم آورد. بعدتر در لیگ هشتم همین اتفاق برای پرسپولیس قطبی رخ داد و تغییرات پیاپی کادرفنی آن تیم را نابود کرد. در لیگ پانزدهم نیز پرسپولیس و استقلال خیلی به‌هم نزدیک بودند، اما آخرش استقلال مظلومی وا داد. لیگ هجدهم اما می‌تواند صحنه جنگ تمام‌عیار سرخابی‌ها باشد. پرسپولیس که برانکو را حفظ کرده و اگر حاشیه‌هایش را جمع‌وجور کند، می‌تواند هنوز یک مدعی خطرناک و باتجربه باشد. تکلیف استقلال هم کاملا روشن است.

  استقلال بدون سندروم منصوریان
فارغ از اینکه علیرضا منصوریان مربی خوبی بود یا نه، تیم‌های تحت هدایت او همیشه یک مشکل داشته‌اند؛ اینکه امتیازات اول فصل را به‌راحتی از دست ‌داده‌اند و خیلی دیر آماده شده‌اند. منصوریان در نفت‌تهران این اشکال را داشت و آن‌را با خود به استقلال هم آورد. استقلال لیگ هجدهم اما با رفع این مشکل می‌تواند از همان ابتدا رقابت برای قهرمانی را آغاز کند و یک کورس مهیج با پرسپولیس بگذارد. قطعا شفر با این همه تجربه بلد است مراحل آماده‌سازی تیمش را چطور بچیند که استقلال از هفته اول لیگ کاملا آماده باشد. بدون سندروم امتیاز دادن در شروع فصل، استقلال از هر زمان دیگری خطرناک‌تر خواهد بود.

  2‌خطر در کمین آبی‌ها
بخش زیادی از ادامه صلابت استقلال اما در گروی تمدید 2‌قرارداد است. از یک سو سرور جپاروف که ابتدای فصل نزدیک بود قید حضور در استقلال را بزند در پایان لیگ هفدهم، بازیکن آزاد محسوب می‌شود و باید دید حاضر به ادامه حضور در جمع آبی‌پوشان خواهد بود یا نه. از سوی دیگر وینفرد شفر هم با وجود تأکید باشگاه مبنی بر اینکه یک‌سال دیگر از قراردادش باقی‌مانده، مصر است که آخر فصل، قرارداد فعلی‌اش تمام می‌شود. طبعا برای حفظ این استقلال ضروری است که شفر به عنوان نخ تسبیح پای کار باقی بماند.
 آبی‌ها اگر از این 2‌خطر بگریزند، روزهای درخشان برای آن‌ها نزدیک‌تر ازحد تصور خواهد بود.