هووی خیالی، خارجی!

بخش مهمی از مشکلات امسال پرسپولیس بدون تردید ناشی از علم شدن پیشنهادهای واقعی یا خیالی خارجی برای بازیکنان این تیم بوده است. در این مورد به‌طور مشخص باید به 2نفر اشاره کرد؛ علی علیپور و علیرضا بیرانوند. با جدایی ماریو بودیمیر و بنجل از آب درآمدن جونیور، پرسپولیس امسال در خط حمله فقط علی علیپور را دارد، اما این بازیکن هم ابدا موفق نبوده و شاید بدترین فصل حضورش در پرسپولیس را پشت سر می‌گذارد. بسیاری بر این باورند که مشکل اصلی علیپور، عدم‌تمرکز اوست. این بازیکن ابتدای فصل مدعی بود پیشنهادهایی از بلژیک و لیگ2  اسپانیا دارد، اما باشگاه پرسپولیس اجازه جدایی‌اش را صادر نکرد تا او ناچار به ماندگاری در اردوگاه سرخ‌ها شود. علیپور ماند، اما دلش جای دیگری بود و جز بازی با شاهین بوشهر در هیچ‌کدام از مسابقات این فصل حتی سایه‌ای از مهاجم آماده 2سال قبل هم نشان نداد.
این معضل دقیقا در مورد علیرضا بیرانوند هم وجود دارد. بیرو بند فسخ قرارداد 700هزار دلاری در قراردادش دارد و ابتدای فصل هم پیشنهادهای جسته و گریخته‌ای داشت، اما هیچ‌کدام از مشتریانش حاضر نشدند مبلغ لازم برای آزادسازی او را بپردازند. در این میان تلاش‌های او برای گرفتن تخفیف از باشگاه هم به جایی نرسید و در نتیجه بیرانوند سرخپوش ماند، اما او نیز از آغاز فصل دچار افت محسوس شده است. در ثلث اول لیگ، شاید غیر از مهار پنالتی علی کریمی در داربی و یکی، دو سیو دیگر مثلا در برابر فولاد، کار خاص دیگری از بیرانوند دیده نشده. او حتی در تیم ملی هم متزلزل عمل کرده؛ به‌طوری که جلوی تیمی مثل کامبوچ پنالتی داد(گرچه خودش ضربه را مهار کرد) و روی گل دومی هم که از عراق خورد بحث‌های زیادی وجود دارد. حالا هم داستان پیشنهاد ویتوریا گیمارش پرتغال به بیرو مطرح شده که می‌تواند میخ دیگری بر تمرکز این بازیکن باشد. جالب اینکه می‌گویند باشگاه پرتغالی حاضر است تا 6میلیون یورو خرج جذب بیرانوند کند، اما بعید نیست در نهایت ببینیم حتی آنها هم حاضر به پرداخت بند فسخ 700هزار یورویی نشوند! در مجموع فارغ از اینکه این پیشنهادها چقدر درست و واقعی است، تمرکز یکی، دو بازیکن محوری پرسپولیس بر اثر همین داستان‌ها به هم خورده؛ آنچه برای گابریل کالدرون هم مشکل‌ساز شده است.