جذابیتهای بصری و ترویج کتابخوانی
سعید میرمحمدصادق ـ پژوهشگر فرهنگی و مستندساز
کتاب یک کالای فرهنگی است و هر کالایی برای عرضه و فروش نیاز به ارائه جذابیتهای خود دارد. از همین روست که عرضهکنندگان کالاهای مختلف از جواهر گرفته تا محصولات ارزانقیمت سعی در چینش آن در مکانی قابل رویت و تزئینشده به نام ویترین میکنند. اگر سری به کتابفروشی بزنید بسیاری از آنها از شیوه کلاسیک بهره میبرند، یعنی از فضاهای کناری، پایین و رو به شیشه ویترین استفاده میکنند.
در حالی که در یکی دو سال اخیر عرضهکنندگان کالا با فراهمکردن دکورهای حجمی و پلکانی استفاده بیشتری از فضای ویترین میکنند.
از سوی دیگر فضای ویترین را میشود با چیدمانی منطبق با فصلی که در آنیم آراست. به این ترتیب دست کم هر بار ویترین کتابها حال و هوایی جدید را تجربه میکنند و میتوانند زمان درنگ مشتری در پای ویترین را افزایش دهند.
همچنین میتوان کتابها را طوری چید که توجه مخاطب را به کتابهای دیگر نیز معطوف کنند، مثلا کتابی که در مرکز دکور قرار دارد جلوه بیشتری بیابد.
غفلت از نورپردازی درست، بیاعتنایی به یکی از مهمترین وجوه و اصول معماری داخلی است. نورپردازی درست میتواند به فضاهای مرده جان بخشد و آنها را بیشتر قابل رویت کند. با ایجاد نوعی تضاد بین رنگ جلد و نوری که بر اطراف آن میتابد جلوه جلد کتابها چند برابر میشود.
ویترینهای بلند در قسمت فوقانی، چشمانداز مناسبی برای نمایاندن نوشتههای روی جلد ندارند، زیرا به زحمت میتوان عنوان کتاب را از فاصله چند متری دید، چنین فضاهایی ظرفیت بسیار خوبی برای پیامهای تبلیغی که با حروف درشت نوشته شدهاند دارند. در کنار توجه به ویترین و بهترین استفاده از فضاهای آنها باید در فکر اعتلا و ارتقای کیفی طرحهای روی جلد کتابها بود.
اما نکته آخر استفاده از ظرفیت بیبدیل شبکههای اجتماعی برای نمایش ویترینهای مجازی است. ویترینهای واقعی فقط در فاصله حداکثر دو سه متری قابلیت جذب دارند اما ویترین مجازی میتواند مشتری کتاب را از کیلومترها آنسوتر جذب کند. در کنار همه تلاشهایی که برای افزایش مطالعه انجام میشود جذابسازی فضای عرضه کتاب یکی از راههاست؛ راهی که باید مورد توجه قرار گیرد و با تمهیدات مختلف در پی استفاده بهینه از آن بود.