ورزش
می‌گفتند کردستان فوتبال ندارد
سیدی ، فوتبالیست: وارد شدن به تیم‌های حرفه‌ای برایم سخت بود. برای انجام تست به چند باشگاه مراجعه کردم، اما می‌گفتند‌کردستان فوتبال ندارد
ژینا شریعتی| دیواندره- خبرنگار:
شهرستان دیواندره از دیرباز جایگاهی برای پرورش ورزشکاران موفق در رشته‌های مختلف بوده است. درخشش این ورزشکاران در سطح ملی و بین‌المللی سبب شده است که نام دیواندره در عرصه ورزش کردستان و کشور مطرح شود. موفقیت‌های به‌دست‌آمده بیشتر در رشته‌های قدرتی بوده است، اما نفرات دیگری هم بوده‌اند که در رشته‌های همچون بدمینتون و فوتبال برای شهرستان و استان افتخار آفریده‌اند. یکی از این ورزشکاران موفق «سیروان سیدی» فوتبالیست بااخلاق دیواندره‌ای است که در سطح حرفه‌ای فوتبال کشور و به عنوان پست مهاجم توپ زده است. در ادامه گفت‌وگوی همشهری را با این فوتبالیست آتیهدار می‌خوانید.
فوتبال را از کجا شروع کردید؟
مانند بیشتر فوتبالیست‌ها از همان کودکی در کوچه و خیابان‌های محله شانزده متری دیواندره ورزش را شروع کردم. کم‌کم پس از کسب توانایی و پیدا کردن اعتماد به نفس با بازی در رده سنی تیم امید، برای بزرگسالان تیم سقز که آن وقت حرف اول را در استان می‌زد، بازی کردم.
در چه سنی و چگونه به ورزش حرفه‌ای راه پیدا کردید؟
در 16سالگی در قالب تیم شهرداری دیواندره در مسابقات کشوری که در اردبیل برگزار می‌شد، حاضر شدیم. در این رقابت‌ها آقای گل مسابقات منطقه غرب کشور شدم و نگاه فوتبالی‌ها را به خود جلب کردم.
بعد از مسابقات مشکل سربازی به سراغم آمد و با این‌که برای تیم مقاومت کرمانشاه و سنندج بازی کرده بودم، ولی وارد شدن به تیم‌های حرفه‌ای برایم سخت شده بود. برای انجام تست به چند باشگاه مراجعه کردم، اما اکثر آنها می‌گفتند کردستان فوتبال ندارد. حتی از من تست هم نمی‌گرفتند، سال 1387 با آقای عابدینی، مدیرعامل وقت داماش، حرف زدم و ایشان اجازه دادند که فوتبال بازی کنم و در همان جلسه اول نظر ایشان و محمود کلهر، از مربی‌های وقت را جلب کردم.
وقتی از کردستان رفتید، با داماش شروع کردید؟
نه؛ مشکلاتی در آن زمان پیش آمد که محمود کلهر، مربی وقت، از تیم جدا شد و حمید علیدوستی آمد و اسم بازیکن‌های تست‌داده را خط زد. کلهر که به کوثر لرستان رفته بود، پیشنهاد داد منم با ایشان بروم. اولین تیم حرفه‌ای من در واقع تیم دسته‌اولی کوثر لرستان بود. بعد از کوثر، عابدینی من را به داماش برگرداند و 2 سال در این تیم ماندم.
در چه تیم‌های دیگری توپ زدید؟
بعد از داماش و کوثر لرستان، با اهوازی‌ها قرارداد بستم و سال 88 یک فصل به تیم استقلال اهواز پیوستم. فصل بعد هم به گسترش فولاد تبریز رفتم. سال 89 در زمانی که فیروز کریمی و افشین پیروانی در سنگ‌آهن بافق مربی بودند، به این تیم رفتم و آقای گل لیگ یک شدم و پیشنهادهایی از تیم‌های لیگ برتری داشتم که در نهایت سال 90 فجر سپاسی شیراز را با سرمربیگری شاغلام پیروانی انتخاب کردم. با آمدن محمود یاوری به فجر سپاسی از این تیم جدا شدم و 2 فصل سال‌های 92 و 93 به صنعت نفت آبادان پیوستم و بالاخره پارسال به ملوان بندر انزلی لیگ برتری رفتم.
بعد از ملوان دیگر بازی نکردید؟
بعد از مشکلات مالی ملوان و عدم پرداخت مطالبات بازیکنان، نیم‌فصل سال گذشته را به تیم دسته‌اولی بادران تهران پیوستم که مشکل کشیدگی کشاله ران پیدا کردم و مجبور شدم تا نیم‌فصل دوم استراحت کنم. ان‌شاءالله امسال به تیم فیروز کریمی، اکسین البرز، صدر جدولی لیگ یک در کرج می‌پیوندم.
دوست داشتید در کدام تیم بازی کنید و تا کی ورزش حرفه‌ای را ادامه می‌دهید؟
از کودکی آرزو داشتم در پرسپولیس بازی کنم. فعلا توانایی بازی کردن دارم و تا زمانی که احساس کنم اضافی نیستم ورزش حرفه‌ای فوتبال راادامه می‌دهم.
به نظرتان کدام انتخابتان اشتباه و کدام‌یک بهترین انتخاب بوده است؟
بعد از سنگ‌آهن بافق و آقای گلی لیگ یک با پیشنهاد تیم‌های خوب روبه‌رو بودم، اما تیم فجر سپاسی را انتخاب کردم و با تغییر مربی این تیم من هم مجبور شدم از این تیم جدا شوم؛ این بدترین انتخاب من بود. با توجه به انتخاب‌هایی که داشتم احساس می‌کنم رفتن به سنگ‌آهن بافق بهترین انتخابم بود، ولی متاسفانه فقط یک سال تیمداری کردند و نتوانستم بیشتر در خدمت این تیم باشم.
توانسته‌اید مطالباتتان را از همه تیم‌ها بگیرید؟
در فوتبال باید روی 60 درصد مبلغ قراردادمان حساب کنیم. البته بازیکن‌های اسم و رسم‌دار از این قاعده مستثنا هستند و همه مبلغ قرارداد خود را می‌گیرند.
برای پیشرفت ورزش شهر زادگاهتان، دیواندره، چه فعالیت‌هایی داشته‌اید؟
تابستان‌ها که دیواندره هستم، با بچه‌های نونهال و نوجوان بدون هیچ چشم‌داشتی تمرین می‌کنم و به آنها فوتبال آموزش می‌دهم. خیلی از بچه‌های شهرم را برای تست به تیم‌های مختلف فرستاده‌ام که متاسفانه نتوانسته‌اند نظر مربیان را جلب کنند و جذب باشگاه‌هایی در سطح بالاتر شوند.
برخورد مردم با شما چگونه است؟
وقتی به دیواندره برمی‌گردم یا در شهر گشت می‌زنم، همه مثل یک دوست صمیمی با من برخورد می‌کنند و به خاطر این طرز رفتار خیلی خوشحال می‌شوم. همه مردم این شهر به‌ویژه جوانان به من محبت زیادی دارند که به من انرژی بیشتری برای کسب قهرمانی می‌دهد.
فعالیت های اجتماعی سیروان سیدی
سیدی در مورد فعالیت های غیر ورزشی اش در شهرستان می‌گوید:نخستین سینمای شش‌بعدی استان را در دیواندره ساختم. همچنین با توجه به نبود شهربازی مناسب در شهرستان، شهربازی سرپوشیده‌ای را ساختم که برای 14 نفر هم اشتغال‌زایی داشت. در حال حاضر هم دنبال کارهای یک استخر برای دیواندره هستم تا بتوانم دینم را به همشهریانم ادا کرده باشم.
همه‌چیز پول نیست. من به شهرم و مردمش تعصب دارم و مثل هر کسی دوست دارم شهرم پیشرفت کند. همین که همشهریانم از این مجموعه بهره می‌برند برای من بسیار خوشایند است و امیدوارم افراد متمول شهرم فقط مسائل مالی را در نظر نگیرند و در شهر دیواندره و استان کردستان در زمینههای فرهنگی، هنری، گردشگری و ورزشی سرمایه‌گذاری کنند تا منفعت آن به مردم هم برسد.
