جریان سیال و لغزنده شعر

محمود معتقدی ـ  شاعر و منتقد

اگر بپذیریم که دنیای شاعران در هاله‌ای از جوشش، میل رسیدن به سرچشمه‌های تخیل و استواری بازمانده رویاهای انسان، روزگار اینجا و اکنون را با خود دارد، هر آنچه در حوزه شعر گردمی‌آید، دوباره دیدن و دگرگونه رسیدن همراه با تصاویری از درون و یافته‌های پیدا و آشکار در گذرگاه زندگی است؛ چراکه در یک سو شاعر، هنرمند و نویسنده ایستاده‌اند و در سوی دیگر مفسران و مخاطبان متن‌ها و حافظه‌های تاریخی.
گردش خیال در میانه آسمان و زمین پیوسته به زیرساخت‌هایی می‌رسد که شاعر تمام‌قد در پناه کلمات و سطرها نظر به سیر جهان دارد. در این جهان حوزه زبان و مردم با ساختارها و صورت‌بندی‌های خاص شاعرانه همراه است. در مسیری از هستی‌شناسی تا زیبایی‌شناسی، فرصت‌هایی است که در آن جریان سیال و لغزنده شعر از ذهنیت به عینیتی راه می‌جوید. در این رهگذر است که شعریت و ادبیت در کنار هم نگاه شاعر را به تجاربی تازه‌تر نزدیک می‌کند. با مرور آنچه گذشت به اینجا می‌رسیم که متن شاعرانه چگونه اتفاقی است و با چه حال و هوایی به سوی مخاطب پیش می‌تازد. با توجه به آنچه گفته شد، مهم‌ترین ویژگی‌های شعر امروز را می‌توان در چند مولفه خلاصه کرد: آفرینش و خلاقیت. مخاطب‌پذیری تأویل، تفسیر و تحلیل و از جهتی خوانش‌پذیری در نقد و شنیدن نظر مخاطب. توجه به جهان انسان معاصر و نگرش انسانی و معرفت‌شناسانه به دور از شعارزدگی. نوآوری‌های شکلی و معنایی.