مدرسه قانون

محمد بلوری ـ روزنامه‌نگار پیشکسوت

 امنیت جامعه برای همه اقشار و گروه‌های سنی مهم است. به نظرم حتی نمی‌توان درباره اینکه ایجاد امنیت برای چه کسانی مفید‌تر است اظهار نظر مشخص کرد. اما قطعاً می‌توان کودکان را مهم‌ترین و مستعدترین جمعیت برای دریافت آموزش‌هایی دانست که به قانونمداری جامعه و ارتقای سطح امنیت در آن کمک می‌کند.
همواره بخش مهمی از جمعیت درهر جامعه‌ای‌را کودکان تشکیل می‌دهند، از این رو آموزش به آنها در واقع آموزش قسمتی درخور و قابل توجه  از جامعه به حساب می‌آید.
گذشته از این تنها کودکان هستند که تحت آموزش اجباری و همگانی قرار دارند و سایر گروه‌ها الزامی به تحصیل ندارند.  این موقعیت منحصربه‌فرد آموزش قانونمندی و نظم‌پذیری را به آنها ممکن می‌سازد.
به‌عبارت بهتر مدارس ما می‌توانند، دبستان قانون نیز باشند و خروجی آنها افرادی باشد که در هر حال و موقعیتی قانون را محترم می‌شمارند و رعایت آن را بر منافع شخصی خود مقدم می‌دانند.
از سوی دیگر بهترین زمان آموزش برای انسان‌ها دوران کودکی و زمان رشد است. گیرایی ذهنی و فکری بشر در این دوره از زندگی بیشتر از مواقع دیگر و آموزش‌هایی که دریافت می‌کنند، ماندگارتر است.
از همه اینها مهم‌تر آموزش در میانسالی، فرصت کمی برای بروز و ظهور دارد اما کودک تعلیم دیده، عمری برای به کار بستن دانسته‌هایش پیش رو دارد.
وقتی کودکی تحت پرورش و آموزش قرار می‌گیرد در واقع باید امیدوار بود که نسل‌های بعدی هم از ثمرات آن بهره‌مند شوند، اما آموزش به گروه‌های سنی دیگر این ویژگی را ندارد. مدت‌هاست موضوع آشنایی کودکان با قانون از سوی کارشناسان و صاحبنظران مطرح است و طرح‌هایی مانند پارک ترافیک، همیاران پلیس و... در مواردی موفق بوده‌اند. این موفقیت‌ها می‌تواند مستمر و گسترده باشد به شرطی که بتوانیم با استفاده از ابزار جدید و به روز با زبانی مناسب و در فضایی جذاب زمینه آشنایی بیشتر کودکان را با مقررات اجتماعی و قوانین جاری فراهم کنیم.  این نکته را نیز باید در نظر داشته باشیم که آموزش به هر کودکی می‌تواند آموزش به خانواده‌ها تلقی شود، البته اگر در جامعه، فرهنگ اظهار نظر و احترام به آرای دیگران حتی اگر کودک باشند، نهادینه شود.