فوقالعاده
جاودانه در مجنون و قلب ایرانیان
جواد نصرتی| روزنامهنگار:
شهید حمید باکری، مبارزه در راه آرمانهایش را خیلی زود و از سال 1355شروع کرد و با سفر به خارج به بهانه تحصیل، از طریق ترکیه به سوریه رفت و یک دوره چریکی دید.
با پیروزی انقلاب، او به عضویت سپاه پاسداران درآمد و با شروع جنگ، حضور پررنگی در جبههها داشت. شهید باکری ردههای نظامی را با لیاقتی که از خود نشان داد، پلهپله طی کرد و در زمان شهادت، قائممقام لشکر 31عاشورا بود. این شهید والامقام، با وجود سمت بالایی که داشت، پابهپای سربازان و همرزمانش در میدان میجنگید. این روحیه تا آخرین روز زندگیاش همراهش بود. شهید باکری در حالی در عملیات خیبر همراه با گروه خطشکن به عمق استحکامات دشمن زد که پیش تر به نشان پرافتخار جانبازی مفتخر شده بود. باکری در عملیات خیبر موفق شد همراه با همرزمانش، پل مجنون را که بعدها به افتخار او پل حمید نامیده شد، فتح کند.
این نفوذ بیسابقه، با پاتک شدید دشمن مواجه شد. او و همرزمانش عملا با دست خالی در مقابل نیروهای عراقی مقاومت جانانهای کردند. با این حال، قطع ارتباط با نیروهای اصلی، در نهایت باعث شهادت حمید باکری در همین جزیره مجنون شد. پیکر حمید باکری، هرگز به عقب برگردانده نشد و در کنار دیگر همرزمانش در مجنون به امانت مانده است. با گذشت سالها، نسلهای جدید جوانان هم به زندگی شهید حمید باکری و برادر او مهدی باکری علاقه زیادی نشان دادهاند و این دو برادر شهید، در کنار دیگر شهدای بزرگواری مانند حاج ابراهیم همت و حسن باقری، مظهر اخلاص و پاکی فرماندهان شهید دوران دفاع مقدس به شمار میروند.