اولین وسترن ناطق فورد

  فورد در دوران صامت وسترن‌های زیادی را کارگردانی کرده بود. فیلم‌هایی مانند «تیراندازی دقیق» (1917)، «یک مرد تحت تعقیب» (1917)، «اشباح سوارکار» (1918)، «سه مرد اسب‌سوار» (1918)، «برادران جنگجو» (1919)، «مشت‌های برهنه» (1919)، «تحت محکومیت» (1920)، «مشت بزرگ» (1921)، «سه جهش به جلو» (1923) و وسترن مشهور «اسب آهنین» (1924) که موفق‌ترین فیلم صامت جان‌فورد است.
«دلیجان» اولین وسترن ناطق فورد است. فیلم زمانی ساخته شد که وسترن، ژانر محبوبی محسوب نمی‌شد و تهیه‌کنندگانی که فورد با آنها برای ساخت دلیجان مذاکره کرد، حاضر به تولید آن نشدند؛ «هیچ‌کس خواستار دلیجان نبود. مدیران کمپانی‌های بزرگ بعد از خواندن قصه به من گفتند اینکه یک وسترن است! دیگر هیچ کس وسترن نمی‌سازد!» من در جواب ‌گفتم: «درست است که وسترن است، اما پرسوناژها فوق‌العاده‌اند. چه فرقی دارد اگر در غرب فیلمبرداری شود یا در جایی دیگر؟» متقاعدکردن آنها غیرممکن بود.» (خاطرات دلیجان به روایت فورد). در نهایت والتر وانگر که قرارداد تولید یک فیلم با یونایتد آرتیستز داشت پا پیش گذاشت و دلیجان را به عنوان فیلمی ارزان‌قیمت تهیه کرد. به این ترتیب فورد پس از چند کمدی و درام اجتماعی موفق شد اولین وسترنش را در دوران ناطق بسازد و دلیجان چنان موفق شد که هم فورد توانست به فیلمسازی در ژانر مورد علاقه‌اش ادامه دهد و هم اینکه وسترن به عنوان گونه‌ای محبوب و تماشاگرپسند جاافتاد و استودیوها به تولید فیلم وسترن رغبت نشان دادند.