مرحمت فرموده ما را مس کنید

هوشنگ صدفی ـ روزنامه‌نگار

اینترنت رایگان، سهام عدالت، هدیه نقدی دولت، بن، کارت هدیه و سفرهای مطبوعاتی؛ راستی مدیران دولتی و غیردولتی چه خوابی برای ما خبرنگاران دیده‌اند؟ برای ما خبرنگاران یک لا قبا که هنوز بعد از180سال و اندی از تولد مطبوعات در ایران به‌عنوان مرغ سور و سوگ در کشمکش‌های جناح‌ها و احزاب سیاسی، همچنان به‌عنوان قربانیان انتشار آزاد اطلاعات و اخبار برای مردم، مورد نوازش سیاستمداران هستیم.
خبرنگار جماعت به‌عنوان تولید‌کننده محتوا، هنوز از امنیت شغلی قابل تاملی برخوردار نیستند. با گذشت 4دهه از عمر انقلاب اسلامی، سامانه جامع صنفی از فعالیت خبرنگاران و روزنامه‌نگاران دولتی و غیردولتی حمایت نمی‌کند و اگر هم می‌کند بعد از مدتی فعالیت توقیف یا تعطیل می‌شود. انتشار اسامی یارانه‌بگیران دولتی به صاحبان امتیاز نشریات دولتی و غیردولتی نشان داد با وجود تنقیح قوانین ریز و درشت، خبرنگاران جان‌پناهی برای حمایت آزادی اندیشه و تامین معاش و معیشت ندارند و با اندک تلنگری به‌راحتی قربانی می‌شوند.
 قانون مطبوعات به‌رغم بایدها و نبایدهای موجود تأکیدی بر حمایت شغلی خبرنگاران، بیمه، معاش، حمایت دوران بازنشستگی و غیره ذلک آنان ندارد، در مناسبت‌های ملی و مذهبی، اعتراض‌های مردمی، چالش‌های سیاسی و اجتماعی، خبرنگاران این منادیان آزادی اندیشه و اخبار، جان‌پناهی مستحکم ندارند تا با تکیه بر آن بتوانند به ماهیت حرفه‌ای و صنفی خود بپردازند و وقتی هم به‌خاطر انتشار خبر یا گزارشی مورد نوازش سازمان‌های دولتی و غیردولتی، نیروهای امنیتی و سایر نهادهای حاکمیتی قرار می‌گیرند، هیچ‌گاه رئیس‌جمهوری کشور به استناد سوگند اصل 121قانون اساسی که تصریح می‌کند... از آزادی و حرمت اشخاص و حقوقی که قانون اساسی برای ملت شناخته است حمایت کنم.... از آنان حمایت جدی به عمل نمی‌آورد.
 خبرنگار محکوم، خبرنگار بیکار، خبرنگار بدون بیمه، خبرنگار زندانی، خبرنگار بدون مستمری و در یک کلام خبرنگار یک لاقبا، چه نیازی به اینترنت رایگان، سهام عدالت، عیدی دولتمردان، بن و سایر هدایای پیدا و پنهان دارد. خبرنگارجماعت دوست دارد برای وطنش، مردمش و آبادانی کشورش بنویسد و با آزادگی و جسارت از اختلاس‌گر، دزد، قانون‌شکن، غارتگر مال مردم و دولت بیزار است. خبرنگار دوست دارد با رعایت قواعد و پروتکل‌های آزادی بیان و قلم، همه پلشتی‌های موجود در وطن و جامعه را مورد پالایش قرار دهد. بیراه نیست خداوند به حرمت قلم نویسندگان خبر بی‌اجر و مزد منزلت می‌دهد و می‌فرماید: «سوگند به قلم و آنچه می‌نویسند...»
 امیدواریم دولتمردان و مسئولان قوای سه‌گانه حرمت قلم خبرنگار و آزادی اندیشه را در دهه چهارم انقلاب اسلامی پذیرا باشند و از هبه کردن مال دنیوی به آزاد‌اندیشان و خبرنگاران پرهیز کنند؛ چراکه خبرنگاران به حرمت قلم خدا سوگند خورده‌اند تا امانتدار بار الهی باشند و بی‌گمان از پاداشی بی‌منت نیز بهره‌مند خواهندشد. آقای وزیر، آقای رئیس‌جمهوری و آقای... از طلا گشتن پشیمان گشته‌ایم، مرحمت فرموده ما را مس کنید.