بازگشت نسیه فردوسیپور
هم عادل گزارشگر را برگردانید و هم عادل چالشگر را
رسول بهروش
جواد خیابانی در مصاحبهای از بازگشت قریبالوقوع عادل فردوسیپور به تلویزیون خبر داده است. خیابانی اصرار دارد منبعاش موثق است و حتی برای اینکه این موضوع را ثابت کند، زمان بازگشت فردوسیپور را نیز اعلام کرده و گفته او با شروع لیگ برتر گزارشهایش را از سر خواهد گرفت. همه امیدوارند این موضوع صحت داشته باشد. شاید بعد از مهاجرت مزدک میرزایی، دست تلویزیون خالیتر از قبل شده و این مجموعه نهایتا زیر فشار شدید، به بازگرداندن بهترین گزارشگر فعلی ایران رضایت داده است. انصافا پارسال جای خالی عادل در بسیاری از مسابقات مهم حس شد؛ از نبردهای حیاتی پرسپولیس با سپاهان تا داربی تهران و البته مسابقات لیگ قهرمانان آسیا. حالا هم بازگشت احتمالی او میتواند رسانه رو به افول تلویزیون را قدری احیا کند، اما نکته اینجاست که عادل باید به طور ششدانگ و کامل به تلویزیون برگردد، نه اینطور نسیه و نصفهونیمه.
البته که گزارشهای فردوسیپور با آن طعنههای هوشمندانه و بجا کاملا دلنشین است، اما وجه پررنگتر اثرگذاری عادل در تلویزیون مربوط به برنامه نود است؛ یکی از معدود فضاهای موجود برای کاوشگری و البته پرسش و چالش. آنان که نود را بیهیچ توضیح و بهانهای به محاق بردند، امروز باید ترتیبی بدهند این برنامه با همان کیفیت سابق روی آنتن برگردد و لذت دوشنبهشبهای متفاوت برای مردم احیا شود. این فوتبال بیشتر از آنچه بشود تصورش را کرد به نگاه نقادانه عادل نیاز دارد. همین حالا شروع لیگ برتر حداقل به مدت 20روز به تعویق افتاده، در حالی که احدی هم نمیداند دلیل اصلی این مسئله چیست. شاید اگر فردوسیپور هنوز با همان قدرت برنامه اجرا میکرد، فدراسیون نمیتوانست اینطور افکار عمومی را سر بدواند و به دلایل نامشخص شروع لیگ را به تعویق بیندازد. شما همین یک فقره اتفاقات رخداده در فینال جام حذفی را به یاد بیاورید؛ مسابقهای که به خاطرش صدر تا ذیل سازمان لیگ محکوم شدند و بعد همه با هم عفو خوردند! آیا واقعا جای تنها برنامه انتقادی درست و حسابی تلویزیون در چنین پروندهای خالی نبود؟ اول از همه امیدواریم خبری که خیابانی داده درست باشد و فردوسیپور به تلویزیون برگردد، اما بعد از آن باید گفت مطالبه جدیتر مردم در کنار بازگشت عادل گزارشگر، بازگشت عادل چالشگر است. این حداقل بضاعت سازمان را بیش از این از مردم دریغ نکنید.