پروپئیچ یا پهپاد؟

خوشبختانه استقلالی‌ها با هر ترفندی بود توانستند طلب معوق پروپئیچ را به این بازیکن بپردازند و از خطر محرومیت خلاص شوند. این اتفاق به‌خصوص بعد از شایعاتی که در مورد بسته شدن پنجره نقل‌وانتقالاتی آبی‌ها به گوش می‌رسید بسیار شیرین است، اما آنچه این حلاوت را مخدوش می‌کند ادبیات حماسی و شگفت‌انگیز مدیران این باشگاه و ازجمله جناب عضو هیأت‌مدیره است. اسماعیل خلیل‌زاده گفته: «با توجه به تحریم‌های آمریکا نسبت به ایران یک کار بزرگ توسط باشگاه استقلال انجام شد و این کار یک اقدام بی‌نظیر از نظرسیاسی و ورزشی بوده که برای نخستین‌بار اتفاق افتاده است.» آدم این کلمات را می‌خواند احساس می‌کند ماجرای هدف قرار دادن پهپاد آمریکایی است، نه پرداخت پول بازیکنی که 30هزار دلار طلب داشت و با درایت مدیران باشگاه، طلبش به 430هزار دلار رسید. اصل و فرع پول یک بازیکن زیر متوسط را با جریمه و هزینه کارت به کارت و... پرداخت کرده‌ایم و بعد طوری در موردش حرف می‌زنیم که انگار کمر غول را شکسته‌ایم. واقعا که تبدیل به مردمان جالبی شده‌ایم. خب اگر این پول را از حساب باشگاه دولتی پرداخته‌اید کمترین وظیفه‌تان را انجام داده‌اید و این همه قصه‌سرایی لازم ندارد. در غیراین صورت دیگر چه دلیلی داشت عضو هیأت‌مدیره استقلال باشید، به چنین شهرتی برسید و بابت هر ساعت دور همی حق جلسه‌های آنچنانی بگیرید؟ فرض کنید این جملات خارج از کشور ترجمه شود و مردم سایر نقاط دنیا هم بفهمند ما پرداخت 10برابری دستمزد یک بازیکن را یک حرکت بزرگ سیاسی- ورزشی می‌دانیم؛ به‌نظرتان چه فکری در موردمان خواهند کرد؟