مارتین هایدگر

مارتین هایدگر، با هر معیاری می‌باید از جمله بزرگ‌ترین و مبتکرترین فیلسوفان قرن بیستم به شمار آید. نفوذ او از رشته علمی‌اش‌ بسیار فراتر رفته است. علاوه بر فیلسوفان، باید خداشناسان یا متکلمان، روانپزشکان، تاریخ‌نگاران و بسیاری دیگر را برشمرد که از کار هایدگر بصیرت‌هایی اندوخته‌اند و آنها را برای وظایف خاص خودشان به کار بسته‌اند. هایدگر ابتدا به پیشه کشیشی دل بست و مدتی در مدرسه‌ای یسوعی در زمینه علوم دینی به تحصیل پرداخت اما بعد تصمیم گرفت که فلسفه را پیشه خود قرار دهد و آنجا را ترک کند. سال‌ها بعد، نخستین کرسی تدریس او در دانشگاه ماربورگ بود و در اثنای اشتغال به تدریس در آنجا بود که در سال 1927 «هستی و زمان» را منتشر کرد. این اثر بی‌درنگ او را در میان نخستین فیلسوفان آن روزگار قرار داد. کتاب 128 صفحه‌ای حاضر در 3 بخش به زندگی، تفکر و دستاورد هایدگر می‌پردازد.  «مارتین هایدگر» نوشته «جان مک کواری» را محمد سعید حنایی‌کاشانی به فارسی برگردانده و نشر هرمس این کتاب را با شمارگان 1500 نسخه منتشر کرده است.