کِلک
در دنیایی که نشانه همیشه همراه شیء است و هرگز نمیتواند جای خود را به صداهای کوتاه خندهدار یا به سلسله کوتاه عجیبی از علامتهای نقش بسته بر کاغذ بدهد- نشانهایی که عملا با اشیای دیگری جز موضوع قراردادهای اجتماعی ما، قراردادهای آسیبپذیر و موقتی، ارتباطی ندارند- حقیقت و معنا، دروغ و بیمعنایی، طبیعتا با هم در تقارن هستند.
مرگ یک کندودار، لارس گوستافسون، ترجمه: قاسم صنعوی