یادداشت
خودروان‌درمانی
فاطمه کمالو ـ روانپزشک
خوشبختانه در سال‌های اخیر اقبال مردم به مداخله‌های غیردارویی سلامت روان، اختصاصا روان‌درمانی فردی و زوج‌درمانی بیشتر شده و پیوسته در حال افزایش است.
آنچه روان‌درمانی را از گفت‌وگوی دوستانه و معمول اجتماعی متفاوت می‌کند و به آن خاصیت درمانی می‌دهد، فقط تکنیک‌ها نیست. بخش عمده‌ای از این تفاوت به‌خاطر «اصول حرفه‌ای» است. در این نوشته قصد دارم به چند مورد از حقوق مراجعین اشاره کنم. اگر درمانگرتان آنها را رعایت نکرد حتما با او صحبت کنید و درصورت تداوم رفتار، به اثربخشی درمان شک کنید و درباره تغییر درمانگرتان تصمیم بگیرید.
۱- رازداری: وقتی فرد بزرگسال برای درمان فردی مراجعه می‌کند، درمانگر نباید بدون اطلاع و اجازه او افراد خانواده یا دوستان او را ببیند و هیچ‌گونه اطلاعاتی درباره مراجع را با آنها درمیان بگذارد.
استثنا: اگر احتمال آسیب به‌خود یا فرد دیگر در جلسه بیان شود، درمانگر باید حتی درصورت موافق نبودن، به خانواده فرد، یا فرد در معرض خطر، یا مراجع قانونی اطلاع دهد.
۲- ارجحیت منافع مراجع: همه آنچه در جریان درمان انجام می‌شود باید برای نیازها و منافع درمان‌جو باشد. هرگونه سؤال، صحبت، یا عمل دیگری که در جهت نیازهای درمانگر انجام شود انحراف از مسیر درمان است، حتی اگر فقط برای ارضای کنجکاوی درمانگر باشد.
۳- دوستانه شدن رابطه: هرگونه ارتباط دوستانه در خارج از محیط درمانی صدمات بسیار شدیدی به مراجع وارد می‌کند، حتی اگر در ابتدا برای او خوشایند باشد یا آنها بتوانند دوستان خوبی برای هم باشند.
۴- محیط اختصاصی: هرگونه جلسه‌ای در خارج از محیط درمانی مطب یا اتاق مشاوره، مثل کافی‌شاپ یا پارک یا مهمانی یا خانه یا سفر یا کلاس‌های هنری و ادبی، فاقد اثرات درمانی و با احتمال زیادی آسیب‌رسان خواهد بود.
