پیش نمی­‌رویم، فرو می‌رویم!

علیرضا مجمع روزنامه‌نگار

دکتر مولر ولفارت، دکتر تیم ملی آلمان و باشگاه بایرن مونیخ، جمله مشهوری دارد درباره قهرمان‌نشدن تیم ملی انگلستان در تورنمنت‌های اروپایی و جهانی. دکتر مولر می‌گوید: «انگلیسی‌ها هیچ‌وقت قهرمان جهان نمی‌شوند، چون تعطیلات نیم‌فصل ندارند.»  
***
این روزهای لیگ برتر ما غربت غریبی دارد. شاید از همیشه بیشتر بشود حس کرد که چقدر حس رقابت می‌تواند لذت‌بخش باشد، اما وقتی به جمله دکتر مولر فکر می‌کنیم، غربتمان از نبردن در آسیا بیشتر می‌شود. درست است که تلاش اصل اول است و بعد از آن باید نتیجه را دید، اما وقتی فکر می‌کنی که با این وضعیت نمی‌توانی در آسیا جام ببری، غم عجیبی روی ذهنت سنگینی می‌کند؛ جامی که چند‌ماه پیش تا لمسش هم رفتی با این وضعیت امکان ندارد. برنامه‌‌ریزی جوری است که هر‌چه جلوتر می‌رویم، انگار بیشتر به نشدن نزدیک می‌شویم. نمی‌شود. با این برنامه‌ریزی کشنده نمی‌شود. دو تیم اصلی فوتبال ایران قربانی شکلی از برنامه‌ریزی شده‌اند که تلاش‌شان فرو‌رفتن است تا رسیدن. نمونه‌اش دو بازی پریشب با السد و العین.
***
علیپور که همان علیپور است و السد هم که همان. توپی هم که برایش از زمین خودی فرستادند، اتفاقا فرقی با آن توپی نداشت که او استارت زد و در بازی رفت نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان گذشته از دروازه‌بان السد پنالتی گرفت. انصافا هم چند‌متر جلوتر از توپ قبلی بود. اما اینجا یک اتفاقی افتاد که علی علیپور در حالی که می‌توانست به توپ برسد و گل بزند، آنقدر معطل کرد که دفاع السد از پشت آمد و او و توپ را کنترل کرد.‌ اتفاق ساده است؛ ساق‌های خسته‌ای که از وطن به قطر رسیده نای دویدن را در تهران جا گذاشته است. وقتی نا نداری، نمی‌توانی پیش بروی؛ به همین سادگی.
***
قانون این روزهای فوتبال ما این شده است: داوری علیه پرسپولیس از بین نمی‌رود، بلکه از لیگ برتر ایران به لیگ قهرمانان آسیا منتقل می‌شود؛ از نساجی به پاختاکور و السد. در بازی استقلال هم یک گل سالم را آفساید گرفتند. به دنبال مقصر نگردیم. خودمان می‌توانیم و نمی‌کنیم. در وطنی مدافع توپ را قطعا با دست می‌گیرد و نمی‌گذارد توی گل برود؛ داور انگار نه انگار. در آزادی، کمک داور گل آفساید پاختاکور را نمی‌بیند، در دقیقه94 بازی السد هم که بونجاح یک متر جلوتر از خط آفساید توپ را می‌فرستد ته تور، داور و کمکش ککشان هم نمی‌گزد. 4 امتیاز از 2بازی پریده و احتمال بالا رفتن از گروه به‌شدت پایین آمده.
***
 بخواهیم منصف باشیم، وقتی این برنامه‌ریزی را می‌بینیم، احساس می‌کنیم انگار دوست ندارند یک تیم ایرانی قهرمان آسیا بشود. رقابت جایش را داده به تنگ‌نظری. حرف دکتر مولر مدام در گوشم زنگ می‌زند. خودمان داریم خودمان را از آقایی آسیا محروم می‌کنیم. دنبال مقصر نگردیم.