بازگشت اژدها به زمین
دراگون، اژدهای معروف فضایی بعد از حل کردن چالشهای بزرگ محققان علوم فضایی به زمین برگشت؛ یکی از بزرگترین پروژههای بخش خصوصی که بهخاطر چگونگی اجرای پروژهاش، ازجمله استفاده از پرتابگرها و پرتابگر قابل استفاده مجدد، ایده تازه و پرچالشی محسوب میشد.
استقلال برنامههای فضایی آمریکا از شوروی سابق
یکی از مهمترین دلایلی که آمریکا این برنامه را جدی گرفته، به درونسازی سامانههای فضایی در این کشور مربوط میشود. هماکنون پرتاب فضاپیماها، ارسال بار و مسافر به ایستگاه فضایی بینالمللی تنها توسط سایوز در پایگاههای شوروی سابق، بهخصوص پایگاه فضایی بایکونور در قزاقستان انجام میشود. فضاپیماهای روسی – بعداز بازنشسته شدن شاتل- این وظیفه را برعهده دارند. به جز این، آزمایش کردن این سامانههای فضایی دستدوم و شیوه عملکرد آنها میتواند در رقابت برای سفر به مریخ، به محققان این کشور کمک کند.
چالش زمان اتصال: سپر آزمایش نشده!
به گزارش همشهری، کپسول دراگون بعد از یک هفته اتصال به ایستگاه فضایی بینالمللی و پیاده کردن مسافر و بارهایش به زمین برگشت. سپر حرارتی از این کپسول در مقابل حرارت جو زمین حفاظت میکرد و 4 چتر نجات نیز وظیفه پایین آوردن سرعتش تا حدود 450کیلومتر در ساعت را برعهده داشتند. ایلان ماسک، مدیر اسپیس ایکس که مجری این پروژه بوده میگوید: یکی از بخشهای پرچالش به فرود مربوط میشود چون سپر حرارتی و چترهای نجات به دقت آزمایش نشدهاند و این احتمال وجود دارد که شکل غیرعادی سپر باعث شود، در سرعت بالا ثبات لازم را نداشته باشد.
چالش پایان مأموریت: سرعت بالا و فاصله زیاد
اتصال دقیق کپسول به ایستگاه بینالمللی فضایی یکی دیگر از چالشهای مهمی بود که البته با موفقیت تمام شد. سرعت ایستگاه بینالمللی فضایی 27هزار کیلومتر بر ساعت بود. اتصال درحالیکه فضاپیما و ایستگاه بزرگ 400کیلومتر بالای زمین قرار داشتند، چالش بزرگ دیگری بود که بدون دردسر جدی به پایان رسید.