کِلک
کِلک
گاهی وقتا آدم به فکر می‌افته. نه همیشه. البته خیلی هم خوبه. چون که خداوند آدمیزاد رو آفریده که کار کنه، نه اینکه بشینه و فکر کنه، چون که مغز آدمیزاد عین ماشین می‌مونه. زیاد نمی‌شه باش ور رفت. بهترین صورتش اینه که یکنواخت کار کنه و هر روزی کار همون روز رو بکنه. هیچ قسمتیش هم بیشتر از اندازه لازم کار نکنه.
گور به گور، ویلیام فاکنر، ترجمه: نجف دریابندری
