خودکشی برای چه؟
محمدهاشم اکبریانی؛ عضو شورای سردبیری
این روزها صحبت بر سر موضوعی است که افکارعمومی را سخت به خود مشغول کرده است. زهرا نویدپور نزدیک به 3سال قبل تجاوز به خود را مطرح کرد و پیگرفت. در تمام این مدت، حرف او این بود که از طرف نماینده ملکان مورد تجاوز قرار گرفته است و اسناد و مدارک آنرا هم به مراجع مربوطه ارائه داده است.
در کنار همه اهمیتی که این ماجرا برای افکار عمومی دارد یک پرسش همچنان بیپاسخ مانده. درباره مرگ زهرا نویدپور گفتهها فراوان است اما یکی از آنها خودکشی است و باید پرسید نویدپور چرا باید خودکشی کند؟
تاکنون پاسخی به این پرسش داده نشده ولی نکته اینجاست که اگر خودکشی او را به ماجرای تجاوزش مربوط بدانیم باید وجوه مختلف آن را بررسی کرد:
1- زنی که ادعای تجاوز به خود را دارد، بهزعم عدهای فردی باجگیر و سودجو بوده که بر آن بوده تا با تهدید، امتیازاتی را کسب کند. در این صورت باید پرسید آیا ممکن است کسی که برای بهدست آوردن پول یا هر امکان دیگر فعالیتی را شروع میکند بعد دست به خودکشی بزند؟ چنین افرادی نهتنها دست به خودکشی نمیزنند که برعکس مدام باج میگیرند و آنرا روش خود قرار میدهند. سادهلوحی نیست که بگوییم زنی برای باجگیری طرح تجاوز به خود را عنوان میکند و بعد خود را میکشد؟!
2- احتمال دیگر آن است که فردی که خودکشی کرده، با تمام تلاشی که برای اثبات حرف خود دارد، متأسفانه از نهادهای مربوطه پاسخی نمیگیرد و دست آخر خود را میکشد. زنی که بهگفته اکبر اعلمی نماینده ادوار هفتم و هشتم فایلهای صوتی و تصویری و گزارشهای مکتوب موجود در فضای مجازی را بنا به گفته خودش در اختیار حراست و هیأت نظارت و تعدادی از نمایندگان مجلس قرار داده است، از آنکه نتوانسته توجه مراکز مربوط را جلب کند و طبق اظهاراتش، مدام تهدید شود، طاقت از کف داده و خود را کشته است. درواقع عدم رسیدگی به شکایاتش چنان فشاری بر او وارد کرده که راه برونرفت از این فشارها را مرگ خود دیده.
بنابراین خودکشی نویدپور خود پرسشهای بیشتری پیشروی افکار عمومی قرار میدهد. بیتردید میشود ادعا کرد خودکشی او دلایل دیگری داشته ولی تاکنون از آن دلایل سخن به میان نیامده و افکار عمومی میتواند این خودکشی را به تجاوز مربوط بداند.
به هر تقدیر جانباختن زهرا نویدپور، چه خودکشی باشد چه غیر آن، افکار عمومی را جریحهدار کرده است. اقناع نکردن افکار عمومی بیتردید نتایج خود را خواهد داشت که نباید از آن غفلت کرد.