نگاه
داروهای روان‌درمانی بی‌خطرند
محمدرضا شالبافان/روانپزشک
میان رشته‌های تخصصی پزشکی، روانپزشکی جزو رشته‌های جوان به حساب می‌آید.
تولید داروهای روانپزشکی هم سابقه‌ای بیش از 60 سال ندارد. همین موجب شده است هراس‌های مربوط به درمان ناراحتی‌های روانی، از بین نرود. نکته مهمی که در این باره وجود دارد نگرانی بیماران روانی و خانواده‌های آنان از عوارض مصرف داروهای بیماری‌های روانی است.
داروهای روانپزشکی به طور عام اعتیادآور نیستند و پزشکی که آنها را تجویز می‌کند می‌داند دوز دارو را چگونه مشخص کند تا پس از بهبود، بیمار نیازی به مصرف دارو احساس نکند. پس تا وقتی داروها با تجویز پزشک مصرف شوند، مشکلی از این بابت ندارند.
تصور غلط دیگر چاق‌کننده‌بودن این داروهاست. ممکن است داروهایی که در دهه‌های پیش تجویز می‌شد، چنین بوده باشند، اما داروهای امروزی چنین نیستند.
اگر هم با رفع افسردگی کسی اشتهای قبلی خودرا به غذا بازیابد می‌توان جلو اضافه‌شدن وزن را گرفت.
گلایه بعدی مربوط به خواب‌آلودگی و کسالت است. خوشبختانه بسیاری از داروها، امروز چنین حالتی ندارند. باید به خاطر داشت دارویی که هیچ عوارضی نداشته باشد، در واقع بی‌اثر است، با این حال پزشک می‌تواند با ایجاد تغییراتی در زمان و نوع مصرف دارو از عوارض آن بکاهد؛ مثلاً داروهایی که در ابتدای مصرف احساس تهوع ایجاد می‌کنند با مصرف‌شدن در میان غذا چنین حالتی نخواهند داشت. از این‌رو جا دارد همه بیماران با اطمینان به پیشرفت‌‌های علمی اخیر در این زمینه و تبحر پزشکان جامعه با خیال راحت تن به معالجه بسپارند.
