دریچه
اقدامات محیط‌زیست برای مقابله با صید پرندگان مهاجر
مدیرکل حفاظت محیط‌زیست مازندران، جلب مشارکت مردمی را اثرگذار‌ترین راهکار مبارزه با صید و شکار غیرمجاز اعلام کرد و گفت: امسال برای نخستین بار با پشتیبانی و همکاری همه‌جانبه دادستان مرکز استان مازندران و دستگاه قضایی استان و شهرستان‌های مربوطه، استانداری مازندران و نیروی انتظامی، 10عملیات با تعداد نیروی بیشتر تاکنون انجام داده است که طی آنها بیش از 2هزار رشته دام و تور جمع‌آوری شد.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان حفاظت محیط‌زیست، حسینعلی ابراهیمی کارنامی افزود: شکار و زندهگیری پرندگان به شیوه « دوما و گذر» در منطقه فریدونکنار، بازمانده بیش از 10 دامگاهی هستند که به مرور زمان و بر اثر تبدیل عرصه دامگاه‌ها به شالیزار از بین رفته‌اند.
وی تصریح کرد: در سال 1380و قبل از انتخاب این منطقه به‌عنوان تیراندازی ممنوع تنها 4دامگاه در مجموع شهرستان فریدونکنار موجود بوده‌اند و متعاقب آن در سال 1386یک دامگاه تحت عنوان سرخرود جدید یا مرکزی به آن اضافه شد و هم‌اکنون در 5 دامگاه در منطقه تالابی فریدونکنار که عرصه‌ای به وسعت 5400هکتار را در بر می‌گیرد، به شکار و زندهگیری پرندگان مبادرت می‌شود.
ابراهیمی کارنامی، خاطرنشان کرد: سازمان حفاظت محیط‌زیست و به تبع آن اداره کل حفاظت محیط‌زیست مازندران، با آگاهی از وضعیت و شرایط خاص تالاب (تالاب فصلی با مالکیت اشخاص و قبول بهره‌برداری از دامگاه‌ها برای زندهگیری مرغابی‌ها)، از سال 1381این منطقه تالابی را به‌عنوان منطقه تیراندازی ممنوع (و نه ممنوعیت شکار) انتخاب و در سال بعد یعنی در سال1382به‌دلیل اهمیت و نقش آن در جلب جمعیت قابل توجه پرندگان مهاجر زمستان‌گذران و گونه‌های حمایت شده و حفاظت شده و به‌ویژه گونه درمعرض خطر بحران انقراض درنای سیبری به‌عنوان بیست و دومین تالاب بین‌المللی در کنوانسیون تالاب‌های مهم جهانی (کنوانسیون رامسر) معرفی کرد.
تبدیل بازارسنتی به مرکز پرسود قاچاق
مدیرکل محیط‌زیست مازندران گفت: حفظ و نگهداری منطقه و برقراری تالاب، موکول به برداشت و بهره‌برداری ذینفعان تالاب بوده و ماهیت وجودی تالاب بر بهره‌برداری از مرغابی‌ها پی‌ریزی شده است. ضمن آنکه حفاظت از این منطقه از گذشته دور بر عهده بهره‌برداران محلی بوده و محیط‌زیست وظیفه نظارت بر شکار و زندهگیری پرندگان و صدور پروانه انتفاعی برای دوماداران و کنترل روش‌های زندهگیری را بر عهده داشته است. به گفته ابراهیمی‌کارنامی تا قبل از توسعه روش‌های غیرمجاز نظیر کرس و برپایی غازدام‌ها و تبدیل شکار از معیشتی به شکار اقتصادی و تجاری، مشکل خاصی در ایجاد تالاب، اخذ پروانه انتفاعی، نظارت، مدیریت و بهره‌برداری وجود نداشت، اما با توسعه کمی و کیفی روش‌های زندهگیری، جایگزینی کرس به جای دوما و نصب اسپیکر برای جلب پرندگان و گسترش دام‌های هوایی در بیرون و پیرامون دامگاه‌ها، وضع دگرگون شد. وی با اشاره به تبدیل پرنده فروشی از بازاری محلی به موضوعی تجاری گفت: بازاری که روزگاری برای فروش پرندگان در حد سنتی فعالیت می‌کرد، به یک مرکز پر سود تجارت و قاچاق پرندگان تبدیل شد. به همین دلیل، مجموعه محیط‌زیست استان در مسیر ایفای مسئولیت سازمانی در 2مرحله عملیاتی که در دهه‌های 70و 80 انجام داد، متأسفانه با مقاومت دامگاه‌داران و حمایت مسئولان ذیربط و عدم‌پشتیبانی از مأموران محیط‌زیست، از سوی دستگاه‌های ذیربط، در نهایت ادوات غیرمجاز جمع‌آوری شده به صاحبان آنها عودت داده شد و این اتفاقات هر روز محیط‌زیست را در مقابل متخلفان ذلیل‌تر کرد.
ابراهیمی‌کارنامی افزود: در سال 1392با توافق مقامات استانی، طرحی در راستای ساماندهی صید در منطقه فریدونکنار و محمودآباد تهیه شد که طی 5سال باید تمام روش‌های غیرمجاز جمع‌آوری می‌شد اما متأسفانه باز هم تا سال 1396هیچ روشی جمع نشده و بلکه هم تورها بیشتر و گسترده‌تر شدند و هم کرس‌ها اضافه شدند.
سال 97؛ نقطه عطفی در مقابله با صید غیرمجاز
مدیر کل محیط زیست مازندران گفت: در سال 96با برگزاری 5جلسه با نماینده دامگاه‌داران و مسئولان محلی، با وجود تصویب شورای تامین استان مبنی بر حذف روش‌های غیرمجاز، باز هم دامگاه‌داران تمکین نکردند و محیط‌زیست بدون حمایت سایر دستگاه‌های محلی، به‌صورت موردی وارد عملیات حذف روش‌های غیرمجاز شد. اگر چه عملیات نسبت به گستردگی تخلفات، محدود بوده اما فرصت و تجربه‌ای را به‌دنبال داشت که محیط‌زیست را مصمم به اجرای اقدامات قانونی گسترده‌تر در سال‌جاری کرد که امسال برای نخستین بار با پشتیبانی و همکاری همه‌جانبه دادستان مرکز استان مازندران و دستگاه قضایی استان و شهرستان‌های مربوطه، استانداری مازندران و نیروی انتظامی، 10عملیات با تعداد نیروی بیشتر تاکنون انجام شده است که طی آن، بیش از 2هزار رشته دام و تور جمع‌آوری شد؛ هرچند مقاومت‌هایی را در مسیر اجرای قانون شاهد بودیم و گاه عدم‌حمایت جدی برخی مسئولان محلی نیز مانع کار بود اما مقدمات برای حذف تورهای هوایی در مناطق حساس مانند لپوی فریدونکنار فراهم شد.
