در پاسخ‌هایی که معاونت قوانین مجلس به سؤال‌های آقای امیرآبادی - عضو هیأت رئیسه مجلس- داده است، نکات مهمی وجود دارد که در مسیر اجرای این قانون، ابهامات را تا حدود زیادی رفع می‌کند. این نکات عبارتند از:
1- قانون ممنوعیت به‌کارگیری بازنشستگان صرفا به نیروهای بازخریدی و بازنشسته اختصاص دارد و شامل سایر افراد نمی‌شود. لذا ایثارگرانی که شاغل هستند و با استفاده از سایر قوانین و با دارا بودن شرایط، مایل به ادامه خدمت تا 35 سال هستند، مشمول این قانون نمی‌شوند.
2- کلیه ایثارگرانی که برابر ماده 4 قانون تسهیلات استخدامی جانبازان، ماده 60 قانون جامع خدمات‌رسانی به ایثارگران و مواد (چ) و (ر) ماده 87 قانون برنامه ششم توسعه شرایط اعاده به خدمت دارند، از شمول این قانون خارج و می‌توانند با استفاده از مواد قانونی ذکر شده به خدمت اعاده شوند.
3- نهادها و سازمان‌هایی که تابع قوانین خاص هستند، نمی‌توانند به استناد این قوانین از اجرای قوانین خاص ایثارگران خودداری کنند، به عبارتی کلیه دستگاه‌های مشمول ماده 2 قانون جامع خدمات‌رسانی به ایثارگران موظفند از قوانین خاص ایثارگران تبعیت کرده و قوانین آنان در برابر قوانین ایثارگران قابل استناد نیست. در صورت تعارض بین این قوانین، قوانین و مقررات دستگاه‌های اجرایی نمی‌تواند قوانین مربوط به ایثارگران را لغو یا تعلیق کند. علاوه بر مواردی که تاکنون به آن اشاره شد، برابر بندهایی که در قانون برنامه‌های پنجم و ششم توسعه جمهوری اسلامی برای ایثارگران به تصویب رسیده است، آنان می‌توانند به صورت مستقل از دو صندوق بازنشسته شوند.
برابر بند (ح) ماده 88 قانون برنامه ششم توسعه، در صورتی که دریافتی ایثارگران و فرزندان شهدا و رزمندگان با حداقل 12ماه سابقه حضور در جبهه مشمول صندوق تأمین اجتماعی و صندوق بازنشستگی دیگری گردد بازنشستگی در هر صندوق به طور مستقل انجام می‌شود و با تحقق بازنشستگی این افراد در 2 صندوق از مستمری بازنشستگی آن صندوق بهره‌مند می‌گردند، با توجه به تصویب این بند قانونی در برنامه‌های پنجم و ششم و قوانینی که در تأیید این موضوع از گذشته درباره ایثارگران وجود داشت، برخی از آنان با استفاده از این مزایا کسوراتی را به صندوق‌های مربوطه طی سال‌ها پرداخت کردهاند که اکنون با تصویب این قانون با بازنشستگی آنان در صندوق دیگر، مشکلات جدی برای آنان به وجود آمده و دستگاه‌های اجرایی آنان را از خدمت منفصل کردهاند. حقوق مکتسبه‌ای که طی سال‌ها پرداخت کسورات بازنشستگی توسط آن به وجود آمده است و برخی از آنان مدت کوتاهی تا بازنشستگی دوم دارند با این مصوبه مجلس به شدت متضرر شده‌اند.
این نابسامانی در تصویب قوانین مجلس به‌ویژه در قوانین ایثارگران جای تأمل دارد و نشان می‌دهد حوزه کارشناسی قوانین به شدت تحت تأثیر جریان‌های روز قرار می‌گیرد. ایثارگری که سال‌ها کسورات بازنشستگی پرداخت کرده است با یک مصوبه که تمام زوایای قانونگذاری در آن رعایت نشده است به یکباره معیشت خود را در فنا و نابودی می‌بیند، اگر مجلس این مزایا را به منظور تکریم و منزلت ایثارگران تصویب کرده است، چگونه آن را نادیده می‌گیرد و معیشت ایثارگران را با چالش مواجه می‌کند؟ آیا حقوق مکتسبه‌ای که با پرداخت کسورات بازنشستگی از حقوق ایثارگران به صندوق تأمین اجتماعی پرداخت شده است با نادیده گرفتن آن توسط مجلس باید نابود شود.
ضروری است مجلس در بازنگری این قانون، به این موضوع مهم توجه کند تا معیشت ایثارگران با تهدید مواجه نشود.
از نکات دیگری که باید به آن توجه شود، بند(ز) ماده 87 قانون برنامه ششم توسعه در خصوص آزادگان است. برابر بند(ز) ماده 87 قانون برنامه ششم توسعه، آزادگانی که به دلیل استفاده از 2برابر شدن سابقه اسارت زودتر از خدمت 30سال بازنشسته شده‌اند، می‌توانند برای یک‌بار و با رعایت شرط سنی زیر 65 سال با بازگشت به خدمت، حسب مورد 30 یا 35 سال خدمت خود را تکمیل کنند و سپس با لحاظ عین سوابق اسارت به بازنشستگی نائل آیند.
جای تأسف دارد که دستگاه‌های اجرایی برای اجرای قوانین محدودکننده مانند قانون ممنوعیت به کارگیری بازنشستگان زود دست به کار می‌شوند و ایثارگران فاقد شرایط را تسویه حساب کرده و از خدمت منفک می‌کنند، لکن سایر قوانین موجد حق آنان که بر اعاده و ادامه خدمت آنان تأکید دارد را اجرا نمی‌کنند و موجبات آزار آنان را فراهم می‌کنند. سزوار است نگاه مسئولین به اجرای قوانین سلیقه‌ای نباشد.
ایثارگران بدانند:
قانون ممنوعیت به‌کارگیری بازنشستگان4
در همینه زمینه :