کعبی: من حسون هستم و 45سال دارم!
امیرحسین اعظمی| حسین کعبی بدون شک یکی از بهترین مدافعان راست فوتبال ایران در 2دهه اخیر است. او سرانجام تصمیم به خداحافظی از فوتبال گرفت و آخرین افتخار کعبی صعود با سپیدرود به لیگ برتر است. حالا کعبی قرار است به‌عنوان مربی در کنار علی کریمی فعالیت کند. گفت‌وگوی اختصاصی کعبی با همشهری ورزشی را می‌خوانید.
چطور شد تصمیم به خداحافظی گرفتی؟
به هر حال هر فوتبالیستی باید یک روز خداحافظی کند. من دوست داشتم به سپیدرود کمک کنم و علاقه‌مند بودم یک جوان بیاید و بتواند تیم را با توجه به وضعیتی که داریم کمک کند. بعد از مشورتی که با علی کریمی داشتم به این نتیجه رسیدم بهترین تصمیم را بگیرم و تیم را از شرایط بحرانی که داشت نجات دهم. من باید پیشانی کریمی را ببوسم که چنین پیشنهادی داد تا آبرویم در فوتبال حفظ شود.
تلخ‌ترین خاطره تو از فوتبال، در این سال‌هایی که بازی کردی چه بود؟
خاطره تلخ زیاد دارم و الان نمی‌توانم به همه آنها اشاره کنم. باخت به عربستان در ورزشگاه آزادی در مسابقات مقدماتی جام‌جهانی، یکی از خاطرات تلخ من است. البته یک خاطره تلخ دیگر هم دارم، اینکه تعداد بازی‌های من به 100بازی ملی نرسید. 94بازی ملی برای من کم نیست ولی دوست داشتم این بازی‌ها به 100برسد که متأسفانه اینطور نشد. برخی مربیان دیگر مرا دعوت نکردند و البته باید بگویم که مربیگری هم سلیقه‌ای است. باید از افرادی مثل دکتر دادکان،بگوویچ، برانکو و حسین فرکی هم تشکر کنم که مرا حمایت کردند.
در بین مربیان ایرانی، با کدام مربی دوست داشتی کار کنی که این فرصت برایت مهیا نشد؟
خیلی دوست داشتم با فرهاد کاظمی کار کنم. من در یک مقطع با او در تماس بودم که فکر می‌کنم در پیکان یا استیل‌آذین بود. آقا فرهاد دوست داشت شاگردش شوم ولی قسمت نشد. کاظمی از نظر بسیاری از فوتبالیست‌های ایران، در مربیگری بی‌نظیر است و کاش می‌توانستم با او کار کنم. در تیم ملی هم با فرکی کار کردم که ایشان البته دستیار برانکو بودند.
در این سال‌ها همیشه سن تو سوژه رسانه‌ها بود و حتی برخی می‌گویند سن واقعی تو 40سال است. در این خصوص چه صحبتی داری؟
من در این سال‌ها به این چیزهایی که می‌گویید عادت کرده‌ام. هر وقت در پارتی‌ها بازیکنان را می‌گرفتند نام من مطرح می‌شد و در دوپینگ هم همینطور بود. با این چیزها می‌خواستند برایم حاشیه درست کنند ولی مهم این بود که من همیشه مبارزه می‌کردم و این چیزها تأثیری در فوتبال من نداشت.
این درست است که با شناسنامه یکی از برادرهایت بازی می‌کردی؟
ما 14نفریم و من آخری هستم. با شناسنامه چه‌کسی بازی کردم؟ من 40سالم نیست. اتفاقا می‌خواهید بگویم که 45ساله هستم، ولی با همین 45سال شما دیدید که دوران فوتبالم چگونه بود.
حسون کعبی کیست؟
ما جنوبی‌ها ممکن است اسم‌ها را طور دیگری صدا بزنیم. از طرفی به زبان عربی هم صحبت می‌کنیم. در خانه به من می‌گویند حسون. حسون خودم هستم نه شخص دیگری. من حسون هستم و 45سال هم دارم.
فکر می‌کنی دنیای مربیگری برای تو چگونه پیش برود؟
نیت و سعی و تلاش من فقط کمک کردن به علی کریمی است. فردی که من را قابل دانست تا با آن کار کنم و همین یک دنیا ارزش دارد. خیلی‌ها دوست دارند جای علی کریمی باشند. باعث افتخار است که دستیار علی کریمی هستم و هر دو می‌توانیم به سپیدرود کمک کنیم. البته اگر کریمی مرا نخواهد باز هم برای موفقیت او و سپیدرود دعا می‌کنم. دوست دارم در مربیگری به جوان‌های با استعداد هم کمک کنم.
فکر می‌کنی تیم ملی در جام ملت‌ها موفق باشد؟
ما بازیکنان خیلی خوب و فوق‌العاده‌ای داریم. ما یک تیم ملی نداریم و دو تیم کامل در اختیار کادرفنی است. خیلی از بازیکنان که حقشان بود به تیم ملی دعوت بشوند، نشدند و آن نظر سرمربی است. فوتبالی که در جام جهانی ارائه کردیم دفاعی بود و باید با تغییر تاکتیک به فکر موفقیت تیم ملی باشیم. الان کره‌جنوبی، استرالیا، ژاپن و باقی مدعیان سبک بازی ما را میدانند؛ دفاع و استفاده از ضدحملات. این تصمیم مربی است اما برای قهرمانی در آسیا به زور احتیاج نیست و باید با تغییر سبک به‌دنبال جام باشیم.
