آخرین برگ پرونده خیریت

پرسپولیس نبرد خانگی با تراکتورسازی را در شرایطی به پایان رساند که اواخر نیمه دوم، ناچار به انجام 2 تعویض اجباری شد. کمال کامیابی‌نیا باز هم مثل همیشه با آسیب‌دیدگی از ناحیه کتف مستقیما از زمین به بیمارستان منتقل شد تا برای چندمین بار پروسه بازگرداندن کتف به حالت اولیه را پشت سر بگذارد و شایان مصلح نیز از ناحیه همسترینگ مصدوم شد تا کادر پزشکی باشگاه با نگرانی‌های زیادی آزمایش‌های اولیه را روی تنها مدافع چپ تخصصی باقی‌مانده در تیم انجام بدهند. به‌نظر می‌رسد کمال دوباره به تمرین بازمی‌گردد اما وضعیت شایان هنوز مشخص نیست و این احتمال وجود دارد که مدافع شماره 69پرسپولیس، چند دیدار آینده تیم‌اش را از دست بدهد. کمال و شایان، نخستین نفراتی نیستند که در این فصل به‌دلیل مصدومیت، ادامه یکی از دیدارهای سرخپوشان را از دست می‌دهند. ظرف چند‌ماه گذشته، حسین ماهینی و محمد انصاری با پارگی رباط صلیبی مواجه شده‌اند و امید عالیشاه نیز در چند مقطع مصدومیت را تجربه کرده است. شاید این روند در هفته‌های پیش‌رو حتی سرعت بیشتری نیز به‌خودش بگیرد. به‌نظر می‌رسید آسیب‌دیدگی‌ها در پرسپولیس، دیگر مترادف «بدشانسی» نیستند. مهره‌های این تیم به‌شدت تحت فشار قرار دارند و ناچارند در همه بازی‌ها به میدان بروند. این فشار مضاعف، بحرانی‌شدن ماجرای مصدومیت‌ها در باشگاه را به‌دنبال داشته است.
پرونده «خیریت» در باشگاه پرسپولیس، فقط با شکست خوردن در فینال لیگ قهرمانان یا محرومیت از 2 پنجره نقل و انتقالات بسته نمی‌شود. مصدومیت‌های شدید ستاره‌ها، آخرین و نگران‌کننده‌ترین برگ از این پرونده شوم است. مدیران سابق باشگاه و مهدی طارمی، باید پاسخگوی مهره‌هایی باشند که به‌دلیل محرومیت نقل و انتقالاتی، مجبور بودند در هر مسابقه 90دقیقه برای تیم‌شان به میدان بروند و در نهایت زیر بار این فشار سنگین، در محاصره درد و مصدومیت قرار گرفتند. اگر پرسپولیس ترکیب کامل‌تری در اختیار داشت، اگر پرسپولیس ناچار نبود در همه دیدارهای ساده و سخت از یک ترکیب 11نفره همیشگی استفاده کند، اگر پرسپولیس روی نیمکت گزینه‌های پرتجربه برای تعویض در اختیار داشت، شاید امروز ماهینی و انصاری برای راه رفتن به عصا نیاز نداشتند. شاید این نفرات، بهترین‌های تاریخ باشگاه نباشند اما همواره به‌عنوان نسلی به یاد آورده خواهند شد که در سخت‌ترین روزها، عصای دست پرسپولیس بودند؛ نسلی که قربانی پنجره‌های بسته شد اما حتی با رباط‌های پاره، به‌دنبال موفقیت‌های بیشتر دوید.
پرسپولیس در زمستان، به چیزی بیشتر از تقویت‌شدن نیاز دارد. آنها باید به‌دنبال رقم زدن یک «انقلاب» در ترکیب اصلی و نیمکت ذخیره‌ها باشند. به جز سروش رفیعی، مهدی ترابی، مهدی شیری و مهدی شریفی، این تیم به نفرات بیشتری نیاز خواهد داشت. دفاع کناری، دفاع میانی، هافبک تدافعی و مهاجم مرکزی، پست‌هایی هستند که تیم برانکو در آنها با کمبود نفرات روبه‌رو شده است. مرد کروات باید در ادامه فصل خستگی را از روی دوش نفرات تیم‌اش بردارد تا طراوت دوباره به تیم برگردد. برای این کار، او به یک نیمکت کامل و آماده نیاز خواهد داشت. پرسپولیس در نیم‌فصل دوم علاوه بر لیگ برتر، باید در جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا نیز مسابقه بدهد. اگر امکان چرخش ترکیب و استفاده از ذخیره‌ها همچنان در این باشگاه وجود نداشته باشد، مصدومیت‌های به‌مراتب بیشتری انتظار این تیم را خواهد کشید.