عکاسی تهامی؛ میراث تهران

حمیدرضا زاهدی/ مترجم و روزنامه‌نگار
آنها که هر روز از میدان بهارستان می‌گذرند در پیچ میدان به سوی مجلس و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، با پدیده‌ای زیبا و شگفت روبه‌رو می‌شوند؛ عکاسی تهامی که در کنج میدان، ویترین شگفت‌انگیزی داشت و برای هر علاقه‌مند به شهر تهران انگیزه‌ای برای نظربازی می‌شد. عکس‌ها البته برای همه نمودی از زیبایی و جلوه‌ای از تاریخ بود ولی برای تهرانی‌ها شاید بیش از دیگران خاطره انگیز بود.

تهران در روزگار بدون دود، روزهای خرمی و خلوتی شهری که اگر جمعیت از سر و کول آن بالا نمی‌رفت، می‌توانست یکی از زیباترین شهرهای جهان باشد؛ شهری پر از جلوه‌های زیبای معماری و هنرهای دستی و ظریفه که در ساخت ساختمان‌ها به‌کار رفته بود و عکس‌هایش زیر غبار دود مخفی نمی‌شد.

بچه که بودم یکی، دو بار تهامی مرحوم را که عمرش را برای عکاسی از تهران گذاشت دیده بودم. می‌ایستاد جلو عکاسخانه‌اش و انگار که خود جزئی از ویترین عکاسی بود به قاب در تکیه می‌داد. مردی بی‌ادعا که شاید تهران هرگز از او چنان که باید و شاید قدردانی نکرده است. حالا شنیده‌ام که عکاسی تهامی را برای فروش گذاشته‌اند و متأسفانه برای جلوگیری از برباد رفتن این میراث شگفت‌انگیز هیچ اقدامی نمی‌شود.

شورای شهر تهران و مردِ فرهنگ‌دوست آن جناب مسجدجامعی و شهرداری تهران می‌توانند با اقدام سریع، کوتاهی‌های سازمان میراث‌فرهنگی را جبران کنند و با خرید عکاسی تهامی، خاطرات خوب شهر را زنده نگه دارند. فتو‌تهامی باید به‌عنوان میراث شهر تهران باقی بماند.