استقلال بسه دیگه

   به‌نظر می‌رسد استقلال بیشتر از هر چیز دیگری، به‌خاطر تعدد وحشتناک بازیکن به مشکل خورده است. آنها آنقدر بازیکن دارند که شفر نمی‌داند چه باید بکند و چه کسانی را به زمین بفرستد. در این بازی فرشاد محمدی‌مهر و رضا آذری بعد از مدت‌ها فیکس شدند و معلوم نیست دفعه بعد چه زمانی نوبت حضور در میدان به آنها خواهد رسید. اگر می‌خواهید فقط با یک برش سریع به ترافیک وحشتناک بازیکن در استقلال پی ببرید، به این نکته توجه کنید که آبی‌ها در اغلب دقایق این بازی نیاز به گل داشتند، اما با وجود انجام 4تعویض، باز هم مهاجم گران‌قیمتی مثل مرتضی تبریزی شانس بازی پیدا نکرد. تازه استقلال برابر سایپا 8غایب داشت که این نفرات هم به مرور به لیست اضافه خواهند شد. اسم‌شان را بخوانید: مرتضی آقاخان، علی کریمی، محسن کریمی، داریوش شجاعیان، خسرو حیدری، پژمان منتظری، وریا غفوری و میثم تیموری. در این شرایط طبیعی است که هر بازی شاهد تغییرات جدید باشیم و ایجاد هماهنگی بین بازیکنان تیم مدام به تأخیر بیفتد. عجیب‌تر از همه اینکه هنوز برخی کارشناسان راه‌حل مشکلات استقلال را تقویت و گرفتن بازیکن بین 2نیم‌فصل می‌دانند!
 
  حسین حسینی بعد از آنکه با داد و قال و اخم و قهر و فرمول اینستاگرام به ترکیب برگشت، هنوز یک کلین‌شیت هم انجام نداده است. تنها کار مهم او در این چند مسابقه شاید مهار توپ دقیقه نودی بازیکنان سایپا در بازی لیگی 2تیم در ورزشگاه تختی بود؛ اما آیا واقعا این نمایش‌ها به آن‌همه ادا و اطوار می‌ارزید؟ آیا هواداران استقلال بعد از بازی آرزو نمی‌کردند کاش مهدی رحمتی در ضربات پنالتی از دروازه تیمشان محافظت می‌کرد؟ الان جناب حسینی به شفر اجازه می‌دهند رحمتی را به ارنج برگرداند؟ اگر این اتفاق رخ داد، واکنش آقای حسینی عزیز چه خواهد بود؟ دوباره همه عکس‌هایشان با پیراهن استقلال را پاک می‌کنند؟
 
  پیش از پنالتی چهارم آبی‌ها که توسط روح‌الله باقری زده شد و از دست رفت، تصویری از نیمکت‌نشیان استقلال پخش شد که حاوی نکته عجیبی بود. یکی از مربیان ایرانی استقلال در این لحظات با خیال راحت مشغول گپ و گفت با نفر کنار دستی‌اش بود و لبخند ملیحی هم روی لب داشت. این در حالی بود که پنالتی قائدی از دست رفته بود و استقلال در یک‌قدمی حذف قرار داشت. اگر شما در این شرایط بغرنج چیز خنده‌داری پیدا کردید، به ما هم بگویید تا در جریان قرار بگیریم. بد است که نیمکت‌نشینان تیم بی‌هوادار سایپا آنطور حرص و جوش بخورند و نیمکت‌نشینان تیم پرهوادار استقلال عین خیالشان نباشد. شاید از همین‌جاست که بی‌خیالی و آسان‌گیری به تیم تزریق می‌شود. کمی جدی‌تر باشید لطفا؛ آنچه برای شما یک بعدازظهر سرگرم‌کننده است، فشار خون خیلی از ایرانی‌ها را بالا و پایین می‌برد و یک سردرد چندروزه برایشان به همراه می‌آورد. به چی می‌خندی اخوی؟

     حلقه محاصره علیه شفر روزبه‌روز تنگ‌تر می‌شود. هواداران به‌تدریج در حال از دست دادن ایمان محکم‌شان به او هستند. ترکیب استقلال در بیشتر بازی‌ها خوب نیست و تعویض‌ها هم کمکی به تیم نمی‌کند. اینکه چرا یک جام باید فدای این شود که الحاجی گرو خودش را به منتقدان ثابت کند، واقعا روشن نیست. الان قبح انتقاد از شفر توسط پیشکسوتان کاملا فروریخته و تنها چند قدم دیگر تا پیشروی هواداران به این نقطه باقی مانده است. بالاخره تا جایی می‌شود همه عیب و ایرادها را ناشی از غیرت پایین بازیکنان دانست و با شعار «استقلال بسه دیگه غیرتت رو نشون بده» کادرفنی را معاف کرد، اما با ادامه این روند دیر یا زود شفر هم مصونیت طلایی‌اش را از دست خواهد داد. این را غروب پنجشنبه آشکارتر از هر زمان دیگری می‌شد فهمید؛ درست در لحظاتی که با هربار پا به تو شدن گرو، مردم روح‌الله باقری را تشویق می‌کردند. ماه‌عسل دارد تمام می‌شود مستر، باید حرکتی انجام داد.

    پنجشنبه اما روز اکران از آرام‌ترین علی دایی دنیا بود. تاریخ به یاد ندارد در یک نیمه 2پنالتی به ضرر تیم دایی بگیرند و یک بازیکنش را اخراج کنند، اما او جیک نزند و تازه آخر بازی بگوید حق با داور بود. معلوم نیست دایی که روی یک صحنه حتی تشخیص نداد توپ از کنار دروازه استقلال بیرون رفته و به اشتباه شادی گل انجام داد(!) از آن فاصله از کجا فهمید هر دو پنالتی اعلام‌شده به ضرر تیمش درست بوده است. هرچه هست اما اگر او کمی از این آرامش و وقار را در نبردهای رودررو با پرسپولیس هم داشته باشد، خیلی از مشکلاتش با قرمزها حل خواهد شد. این عالی است که دایی به‌خاطر تشویق شدنش از سوی تماشاگران استقلال نمک‌گیر شد و حتی در نشست خبری پایان بازی از آنها تمجید کرد، اما غیرقابل فهم است که چرا یک عمر تشویق‌شدنش از سوی پرسپولیسی‌ها یک سر سوزن از این تأثیر را روی استاد به‌جا نمی‌گذارد.