چه خوب که نبودید!

پرسپولیس در حالی به فینال لیگ قهرمانان آسیا رسید که از حدود 11‌ماه پیش حق جذب هیچ بازیکنی را نداشت. در این شرایط و در وضعی که انتظار می‌رفت بازیکنان موجود باشگاه با درک موقعیت در این تیم ماندگار شوند، عده‌ای از آنها جدا شدند و رفتند. در این میان مثلا از وحید امیری انتقادات کمتری صورت گرفت، چرا که مردم شرایط مالی او را با توجه به سن بالایش درک می‌کردند، اما در مورد بقیه واقعا توجیه چندانی وجود نداشت. حالا اما پرسپولیس بدون آنها به بزرگ‌ترین موفقیت تاریخش دست یافته تا به جای باشگاه، این خود بازیکنان جفاکار باشند که از این جدایی متضرر می‌شوند. با وجود این در شب‌های روشن تاریخ پرسپولیس جای هیچ‌کدام از آنها خالی نیست و گاهی آدم فکر می‌کند چه خوب شد که اینها رفتند!

   مهدی طارمی:اگر طارمی نمی‌رفت، شاید هیچ‌وقت اینقدر به گادوین منشا بازی نمی‌رسید. شاید او فرصت نمی‌کرد گل صعود تاریخی پرسپولیس را مقابل الدوحیل بزند و پاس گل تاریخی‌تر بازی با السد را به سیامک نعمتی بدهد. شاید اگر طارمی نمی‌رفت، پنالتی بازی رفت با السد را خودش می‌زد و چیپ هم می‌زد تا قصه طور دیگری رقم بخورد. البته که علیپور هم آن پنالتی را خیلی خوب نزد، اما همین که «اطوار» نداشت و با نفس به شماره افتاده هواداران شوخی نکرد، جای تقدیر دارد.

   فرشاد احمدزاده:اگر احمدزاده نمی‌رفت، احتمالا سیامک نعمتی خیلی کمتر از اینها بازی می‌کرد؛ آنقدر کم که نداند وقتی این توپ سرنوشت‌ساز درون محوطه جریمه روی پایش می‌افتد چطور باید ضربه کاری را بزند و تاریخ را عوض کند. چقدر خوب است که به جای یک فوق‌تخصص اضافه‌کاری با توپ، حالا کسی برای پرسپولیس بازی می‌کند که نه به تغییر پستش عارض می‌شود، نه با نیمکت‌نشینی مشکلی دارد و نه باند و گروه و دسته تشکیل می‌دهد.

   محسن مسلمان:اگر مسلمان نمی‌رفت، لابد جواهری مثل بشار رسن حالا حالاها باید روی نیمکت می‌نشست. آیا واقعا حیف نبود که وسط زمین پرسپولیس از یک بازیکن بی‌ادعا که تمام 90دقیقه را می‌دود و زحمت می‌کشد، خالی شود؟ بازیکنی که کسی را داخل تیم به سخره نمی‌گیرد و آنقدر دوست‌داشتنی است که وقتی مصیبتی برایش پیش می‌آید، همه تیم داغدار می‌شود. او از عراق آمد که از راه پرسپولیس به اروپا برسد، اما یک سال کامل بیرون نشست و یک کلمه هم نق نزد. تازه این اواخر که فیکس شد، در تلویزیون عراق مصاحبه کرد و گفت: «واقعا به اندازه کافی آماده نبودم و مربی حق داشت». حالا مقایسه کنید با محسن مسلمان و ماجرای بچه‌های طلاق!