با پسرم هرگز!
بازیکنان زیادی هستند که رابطه خوبی با پدرشان ندارند یا پدران‌شان گاهی برای آنها دردسرهایی درست می‌کند. پدر مسوت اوزیل رفتاری شبیه یک دلال طمعکار داشت و باعث جدایی او از رئال شد. پدر مسی هم مثل برادرش درگیر حاشیه‌های زیادی بود و رد پای او در فرار مالیاتی این بازیکن دیده می‌شد. پدر کریستیانو رونالدو هم به‌گونه‌ای زندگی کرد که این بازیکن نمی‌توانست به‌وجود چنین پدری افتخار کند. از این پدرها زیاد داشته‌ایم اما بدترین آنها را می‌توان گلچین کرد. لوکاس هرناندس، مدافع چپ تیم ملی فرانسه و اتلتیکو که برادرش تئو بازیکن رئال است و این فصل به یک تیم دیگر قرض داده شده، جدیدترین بازیکن فوتبالی است که لب به گلایه از پدرش باز می‌کند. او به لو پاریزین درباره ژان فرانسوا، پدرش که زمانی بازیکن اتلتیکو و مارسی بوده، گفت: «از 13-12سالگی نه صدایش را شنیده‌ایم و نه تا پیش از جام جهانی هیچ خبری از او داشتیم.
حالا که خودم پدر شده‌ام، بیشتر متوجه می‌شوم که او چه کرده است؛ اینکه او در ایفای نقشش به‌عنوان پدر، شکست خورد و نتوانست پدر باشد. اگر فردا او را ببینم و بشناسمش، با هم گفت‌وگویی خواهیم داشت. اما از یک چیز مطمئنم. نمی‌توانم تصور کنم روزی قید پسرم را بزنم و او را رها کنم. هرگز این کار را نمی‌کنم؛ در قبال هیچ‌چیزی در دنیا این کار را نمی‌کنم.»
او با این‌حال برخلاف دله الی (با تلفظ درست‌تر دلی‌علی) نام خانوادگی‌اش را پشت پیراهنش درج می‌کند. دله الی به‌قدری از پدرش متنفر است که حاضر نیست نام خانوادگی او را یدک بکشد. پدرش، کهینده یک مهاجر نیجریه‌ای بود که با دنیز ازدواج کرد اما یک هفته بعد از تولد دله انگلیس را به مقصد آمریکا ترک کرد. دله که مادرش هم الکلی بود، از 13سالگی زیرنظر یک خانواده زندگی کرد بدون آنکه فرزندخوانده رسمی آنها باشد. از 9سالگی هم به‌مدت 2سال همراه پدرش به نیجریه رفت و در آنجا زندگی کرد. پدر 47ساله دله کوتاهی‌اش را به‌عنوان یک پدر قبول ندارد و ادعا می‌کند که نمی‌داند دله به چه دلیل حاضر به حرف‌زدن با او نیست. مادر 52ساله‌اش هم که البته رابطه بدی با پسرک ندارد، حاضر نیست بپذیرد به‌خاطر اعتیاد به الکل به این بچه آسیب رسانده است. لوکا و دله تنها بازیکنانی نیستند که از پدر یا والدین خود متنفرند.
بالوتلی نمونه دیگری است که اتفاقا او هم ریشه‌ای آفریقایی دارد. او از والدینی غنایی متولد شد اما از 3سالگی تحت حمایت خانواده بالوتلی بزرگ شد. 2 گلش در یورو2012 را به مادرخوانده‌اش سیلویا تقدیم کرد.
امانوئل آدبایور، بازیکن سابق آرسنال، موناکو، رئال و تاتنهام 3سال قبل طاقتش تمام شد و علیه خانواده و فامیلش که او را تیغ می‌زنند، حرف زد و اعلام کرد که آنها فقط پولش را می‌خواهند و مدام زنگ می‌زنند که فلان‌قدر پول بده اما قبل از آن زورشان می‌آمد حال خودش را هم بپرسند.
ممفیس دیپای، مهاجم هلندی سابق منچستر هم یک سال پس از آنکه بازیکن حرفه‌ای شد، ترجیح داد فامیلی‌اش را از پشت پیراهنش بردارد. او حالا فقط ممفیس است و نه دیپای. پدر او هم او و مادرش را ترک کرد و ممفیس معتقد است نام چنین پدری که عشقی بین‌شان نیست، لزومی ندارد دنباله نام خودش باشد.
اینسلی میتلند- نایلز، مدافع راست ذخیره آرسنال خودش و برادرش، کُری در یک خانه 700هزار پوندی زندگی می‌کنند اما مادرشان کارتن‌خواب است. شما دیگر خودتان به عمق عشق مادر فرزندی پی ببرید. او حاضر نیست یک پنی از دستمزد هفتگی 30هزار پوندی‌اش را به مادر بی‌خانمانش بدهد.
بین بقیه سلبریتی‌های غیرورزشی هم چنین پدیده‌ای وجود دارد. به‌طور مثال، مک‌کالی کالکین، بازیگر خردسال سری فیلم‌های تنها در خانه یکی از آنهاست. جنت و مایکل جکسون و چندین خواهر و برادرشان حتی در کودکی از سوی پدرشان مورد آزار جنسی هم قرار گرفته بودند. جنت گفته که پدرش هرگز به او اجازه نمی‌داد پدر یا بابا صدایش کند و می‌گفت به من بگو جو. جو حتی در مراسم عروسی جنت هم شرکت نکرد. آنجلینا جولی با پدر مشهورش رابطه خوبی نداشت و از اینکه یان ویت به مادر آنجلینا خیانت می‌کرد و سپس این همسر سابقش را با 2 بچه تنها گذاشت و با زن دیگری رفت، عصبانی بود. وقتی مارسلین، مادر آنجلینا در سال2007 فوت کرد، نفرت او از پدر ثروتمندش بیشتر هم شد. نفرت امینم از پدرش هم چیزی نیست که بر کسی پوشیده باشد. او در برخی آهنگ‌هایش هم علیه پدرش شعر خوانده است. لیندزی لوهان، جنیفر آنیستون، درو بریمور، کریستین بیل، کلی رولند و حتی ادل هم با پدر یا والدین خود مشکلاتی حل‌نشدنی دارند و حاضر نیستند با آنها روبه‌رو شوند.
