«عرق سرد» بد بود فیلم دفاع‌مقدسی را چرا تحریم کردید؟
گلایه‌های تهیه‌کننده فیلم «ماهورا» از کم‌لطفی‌های مدیران حوزه هنری
مسعود میر/روزنامه‌نگار
اتفاقات عجیب و غریب پیرامون سینمای ایران و متولیانش تمامی ندارد. حوصله‌ای برای مرور نیست که هر روز این گل‌های سینمایی به چه سبزه‌های مدیریتی‌ای آراسته می‌شود، فقط برای اینکه کلید‌واژه این کلمات در گوشه ذهنتان جا باز کند بدانید که سیاست‌های متناقض سینمایی، چه در سازمان سینمایی به‌عنوان متولی و چه در سایر ارگان‌ها و مجموعه‌هایی که سینما باید دلمشغولی اصلی‌شان باشد، دامن هر گروه و جناحی را می‌گیرد.
هنوز خبر ضربه مهلکی که حوزه هنری با تحریم فیلم «عرق‌سرد» در سینماهایش به سازندگان این فیلم زده بیات نشده که داد گروهی دیگر، از حوزه هنری و تصمیم‌های عجیب و غریبش به آسمان برخاسته است. حرف از «ماهورا» است که فارغ از خوب یا بد‌بودنش در جشنواره سی‌و‌ششم و در رقابت اصلی، با چوب سینمای دفاع‌مقدس و فیلم سفارشی، رانده شد و چندان تحویل گرفته نشد و حالا هم که نوبت به اکرانش رسیده با سنگ‌اندازی‌های سازمان‌هایی روبه‌روست که ظاهرا باید متولی و حامی چنین آثاری باشند.
علیرضا جلالی -تهیه‌کننده این فیلم- در گفت‌وگو با همشهری با ابراز دلخوری شدید از وضعیت اکران این فیلم به کارگردانی حمید زرگرنژاد و با بازی ساعد سهیلی، میترا حجار و بهاره کیان‌افشار، حرف‌های تلخی زد که مرورش علامت‌های سؤال بسیاری در ذهن ایجاد می‌کند.
تجلی چه اراده‌ای؟
«ای کاش فیلم ما در همان بخش جنبی تجلی اراده ملی هم مورد تقدیر قرار نمی‌گرفت تا منت اهالی جشنواره و سازمان سینمایی بر سر ما نبود. همه می‌دانند که تقدیرها و جوایز این بخش محلی از اعراب ندارد و بیشتر شبیه نوعی دلجویی از سازندگان فیلم‌هایی است که استحقاق سیمرغ داشته‌اند اما از آن بی‌نصیب مانده‌اند.» جلالی که از 2هفته پیش ماهورا را به اکران رسانده این حرف‌ها را می‌زند و ادامه می‌دهد: «اکران در قرق فیلم‌هایی است که کلی شوخی جنسی دارند و کلی متلک. اصلا هر‌چه وقیح‌تر باشی فیلمت را بیشتر تحویل می‌گیرند.»
فیلم ارزشی فقط مدعی دارد
به شهادت رسیدن چندده عرب خوزستان برای نجات خلبان هموطن از دست نیروهای بعثی که یکی از رشادت‌های بی‌نظیر دوران جنگ تحمیلی، است قصه محوری ماهورا را شکل می‌دهد؛ فیلمی که در حساب و کتاب‌های رایج و دسته‌بندی‌های متداول این روزهای سینمای ایران، زیرگروه فیلم‌های ارزشی قرار می‌گیرد. اما تهیه‌کننده فیلم این موضوع را به‌گونه‌ای دیگر روایت می‌کند؛ «برای فیلم ارزشی همه ادعا می‌کنند اما ظاهرا فقط حرف است و ادا، چون من به‌عنوان کسی که براساس اعتقادم این فیلم را تهیه کرده‌ام با صدای بلند اعلام می‌کنم که باخته‌ام، هیچ‌کس از ما حمایت نکرده و ماهورا در گیشه شکست خورده است».
امان از حوزه هنری و سانس‌های فرمالیته
به تهیه‌کننده ماهورا، محدودیت‌های اکران عرق سرد توسط حوزه هنری را که گوشزد می‌کنیم، او چنین می‌گوید: «من گمان می‌کنم که حوزه هنری خودش هم نمی‌داند چه می‌کند. عرق سرد را تحریم می‌کند به‌دلیل اینکه محتوایش را نمی‌پسندد اما سؤال من اینجاست که حوزه هنری چرا فیلم ارزشی و فیلم دفاع‌مقدسی را تحریم می‌کند؟ آیا حوزه هنری مدیریتی دوگانه ندارد؟ اصلا مدیران حوزه می‌دانند که دوست دارند از چه فیلمی حمایت کنند؟» او در پاسخ به این سؤال که مگر ماهورا در سینماهای حوزه تحریم شده است؟ چنین جواب می‌دهد: «تحریم، یعنی اینکه در کل استان خوزستان که ماهورا درباره آن جغرافیا و آن آدم‌ها ساخته شده فقط 3سالن سینما در اختیار فیلم قرار می‌گیرد. تحریم، یعنی اینکه دوستان نمی‌دانند سانس 5/9صبح در اهواز یک شوخی مضحک است. کیست که نداند در استان‌های گرمسیری کسی این وقت صبح از خانه بیرون نمی‌رود، چه برسد به اینکه برود فیلم ببیند؟ اصلا در تهران هم چنین سانس‌هایی که به ما داده شده خنده‌دار است». جلالی تأیید می‌کند که فیلم ماهورا تا‌کنون حدود 130میلیون تومان فروش داشته است و این مبلغ یعنی یک شکست مطلق در گیشه، اما توضیح هم می‌دهد: «سانس‌های عجیب و غریب اختصاص‌یافته به ماهورا را بگذارید کنار این موضوع که ما در کل کشور تنها 29سالن در اختیار داریم. این تعداد محدود سالن برای بدبخت‌کردن هر تهیه‌کننده، سرمایه‌گذار و فیلمسازی کافی است.»
