شما چرا موقعیت «عقده‌گشایی» می‌سازید؟

در حاشیه مجادلات اخیر، رئیس فدراسیون فوتبال یک‌بار دیگر اوج اقتدار و ابهتش را به رخ کشید. درحالی‌که همه منتظر بودند مهدی تاج با قدرت به این بحث‌ها پایان بدهد و زیر مجموعه‌اش را در گستره وظایف خودشان محدود کند، آقای رئیس فرمودند:«برخی منتظرند تا اتفاقی پیش بیاید و سریع عقده‌گشایی کنند». خیلی جالب است که تاج به جای پرداختن به اصل دعوا، به اظهارنظر منتقدان واکنش نشان می‌دهد. با وجود این، سؤال کلیدی این است که چرا رئیس فدراسیون فوتبال با سهل‌انگاری و سوءمدیریت این موقعیت را در اختیار دیگران قرار می‌دهد که عقده‌‎گشایی کنند؟ اگر شما جوری نظم اداری را به تیم‌های ملی دیکته می‌کردید که کسی نتواند در مجادله با دیگری از کلمه «سیرک» استفاده کند، آیا منتقدان مجال جولان پیدا می‌کردند؟ آیا واقعا انتقاد از انفعال فدراسیون در این غائله، به‌معنای عقده‌گشایی است؟