![مستی را بپوش](/img/newspaper_pages/1397/07%20MEHR/8%20MEHR/LAEE/11-03.jpg)
طراحان لباس چگونه از اشعار مولانا الهام گرفتهاند؟
مستی را بپوش
![مستی را بپوش](/img/newspaper_pages/1397/07%20MEHR/8%20MEHR/LAEE/11-03.jpg)
زهرا رستگار مقدم
اسمش سپیده پارساپور است. 7سال است طراحی لباس میکند.مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته معماری گرفته و 3سال پیش در پنجمین دوره جشنواره مد و لباس فجر رتبه دوم را با اثر «مانتودامن مولانا» از آنِ خود کرده است. بهزعم پارساپور لباس و فرهنگ دوروی یک سکهاند. در این لباسها استفاده از اشعار مولانا ایده اصلی طراحی بوده و مصراع «از کجا آمدهام آمدنم بهر چه بود» یا «همه مست و خرابیم، همه دیده پر آبیم» بهخاطر مضمون تأثیرگذارشان انتخاب شده و متناسب با فرم لباس و ترکیب با سایر مؤلفههای ایرانی شکل گرفته است.
کمی درباره کارهای تازهتر توضیح دهید.
«همه مست و خرابیم، همه دیده پر آبیم» را روی لباسهای بیشتری و به شکل مداومتر کار کردهام. کارهای جدیدم برگرفته از رقص سماع و... است و مانتو، دامن، پیراهن و شال به این فهرست اضافه شده است. این آثار اغلب تایپوگرافی است و با حروف ترکیب و طراحی شده.
چرا برای طراحی لباسها از شعر و معماری استفاده میکنید؟
معماری و شعر ما، خاصه مولانا را همه میشناسند. از آنجا که شعر پارسی یکی از مهمترین عناصر فرهنگ ایرانی است، میتوان با تلفیق و ترکیب متناسب شعر و پوشش ایرانی به احیای این فرهنگ کمکی هرچند کوچک کرد و شرایطی ایجاد کرد تا این لباسها سفیر فرهنگ ایرانی در خارج از مرزوبوم کشور باشد.
درباره طراحی مانتویی که جایزه جشنواره مد و لباس فجر را از آن خود کرده، برایمان بگویید.
این پوشش بهصورت مانتو و دامن بود؛ مانتوی آن با فرمی منحنی برگرفته از طاقچهها در خانههای ایرانی طراحی شده بود که در معماری ایرانی نماد آرامش و محل قراردادن اشیای زینتی و باارزش است. بههمین دلیل هم در دل آن طرح، گل و مرغ( یکی از نقشمایههای اصیل در هنر نقشپردازی ایرانی) جای گرفته است چراکه گل و مرغ نماد عاشق و معشوق و صعود به دنیای غیرمادی هستند و تناسب زیبایی با شعری که آن را دربرگرفته ایجاد کرده است.
ایده این کارها از چه منبعی الهام گرفته شده است؟ آیا در دیگر جشنوارهها هم شرکت کردید و چه استقبالی از آن شد؟
ایده اصلی این کار مربوط به چند سال پیش است. ابتدا اشعار را بهصورت تایپوگرافی طراحی و روی مانتو کار کردم. پس از آن بود که لباسی با الهام از رقص سماع و تلفیق همان اشعار طراحی کردم و بهدلیل استقبال مردم از آن اثر تصمیم گرفتم به شیوهای جدید با متریالی متفاوت و ایرانی، مانتودامن مولانا را طراحی کنم. همین کالکشن در مسابقهای در لندن برنده شد. این آثار را در هفته فرهنگی ایران در باکو فرستادم یا کتواکی در منچستر و نمایشگاهی در فنلاند. فکر نمیکردم مانتوها را بپذیرند اما استقبال کردند و هیأتژوری بسیار از کارها خوششان آمده بود.