استرس و اضطراب علاوه بر تأثیر مخربی که بر رشد جسمی کودکان و نوجوانان می‌گذارد، آنها را در معرض آسیب‌های روانی متعددی نیز قرار می‌دهد. توضیح اینکه کورتیزول یا هورمون استرس که در پاسخ به اضطراب در بدن ترشح می‌شود، وقتی به‌صورت پیوسته در بدن حضور داشته باشد، باعث این تخریب‌ها می‌شود. درباره مشکلات جسمی بد نیست به تجربه آزمایشگاهی جان گاتمن زوج‌درمانگر آمریکایی اشاره کرد. او در آپارتمان‌هایی آزمایشگاهی که زوج‌های مشکل‌دار را در آن بررسی می‌کرد، با نمونه ادرار گرفتن از کودکان این خانواده‌ها به این دریافت تجربی و آزمایشگاهی رسید که کودکانی که والدین پرخاشگر دارند و یا والدینشان از مشکلات عدیده عاطفی و ارتباطی رنج می‌برند، روزانه برخی از مواد لازم برای رشد جسمی‌شان را دفع می‌کنند.
از طرف دیگر، مطالعات بسیاری در حوزه رشد روانی و تربیتی کودکان و نوجوانان نشان می‌دهد، فرزندان والدین پرخاشگر به‌طور معناداری در مقایسه با همسالانشان بیشتر در معرض آسیب‌های سیستم‌شناختی و یادگیری قرار دارند و تکرار ترشح این هورمون در بدن تأثیر منفی بر دقت، تمرکز و قدرت یادگیری آنها بر جا می‌گذارد. برخی از مطالعات حتی بر این باور تکیه می‌کنند که کودکان در خانواده‌هایی که یکی از والدینشان را بر اثر مرگ یا جدایی از دست داده‌اند، کمتر از کودکان و نوجوانان مزبور در معرض آسیب‌های جسمی و روانی قرار می‌گیرند.