ماهی را زودتر بگیر، پاییز نزدیک است

سیدمحمد فخار|خبرنگار:

1- این روزها که سودای گرانی سکه و دلار به جان افکار عمومی افتاده و مثل خوره، از درون تهی‌مان می‌کند، بیشتر از قبل سراغ ماشین‌حساب تلفن همراه می‌رویم. تفاوت قیمت الان دلار به اندازه یک روز حقوق ماست. افت‌و‌خیز تمام‌بهار و نیم‌بهار برای سکه‌دارها سکته‌افزاست. بازار اجناس خانگی به گردبادی می‌ماند که اقتصادهای خرد و شکننده را از بنیاد بر‌می‌اندازد. خبرهای لحظه‌ای موجب شده تصویری از گذشته کمتر در ذهن‌ها باقی بماند.

2- بهمن سال گذشته بود. در کوران آلودگی هوای تهران و تعطیلی‌های مکرر بر اثر شرایط بد تنفسی، یکی از مدیران شهری، نقشه راه عملی برای عبور از این بحران تبیین کرد. این نقشه البته برایندی از همه آن چیزی است که تهران باید طبق برنامه‌های بالادستی داشته باشد و هم‌اکنون ندارد. از نوسازی ناوگان حمل‌ونقل عمومی تا اخراج کامیون‌ها و موتورسیکلت‌ها. طبق ارقام دقیق و کارشناسی این برنامه که مورد تأیید دانشگاه صنعتی شریف بود، برای رهایی تهران از 50تا 60درصد منابع آلاینده، طی 4سال به 7500میلیارد تومان بودجه نیاز بود؛ عددی که دست بالا، یک‌دهم از بودجه سالانه این شهر را شامل می‌شد اما اثراتش بی‌تردید بر سلامت هوا و شرایط محیط‌زیستی پایتخت چشمگیر بود. این برنامه البته آنگونه که باید اجرا نشد.

3- تا آغاز مرحله جدید آلودگی هوای تهران در 6‌ماه دوم سال؛ روزهایی به تعداد انگشتان 2 دست فرصت باقی است. این همان بلایی است که می‌تواند انواع بیماری‌ها، مرگ‌های زودرس و در دست‌پایین‌ترین حد خسارت خود، روزهایی ارزشمند از کار و تلاش در پایتخت کشور را تعطیل کند. همه‌اش ضرر است اما....

4- به آنچه ظرف یک سال اخیر افت کرده‌ایم، فکر کنید. قیمت دلار که پایه و اساس ناوگان حمل‌ونقل عمومی تهران بر آن استوار است، ظرف ماه‌های اخیر دست‌کم 4برابر شده است. حالا با کدام هزینه می‌توان آلودگی هوای این شهر را که روزانه شامل 2هزار تن ذرات معلق و گازهای کشنده می‌شود، کم کرد؟ به‌تازگی اعلام شده قیمت یک دستگاه اتوبوس تک‌کابین نو 4/1میلیارد تومان برآورد می‌شود. این عدد در سال 96 نزدیک 700میلیون تومان بوده است. حالا قیمت یک واگن مترو که سال گذشته 5میلیارد تومان بوده، چقدر شده است؟ چرا برای پیشگیری از آلودگی‌های هوا‌ی بعدی دست نمی‌جنبانیم؟ هزینه آلودگی هوای تهران امسال 25هزار میلیارد تومان خواهد بود و هر‌چه خرج کنیم، ‌به نسبت این عدد، می‌صرفد؛ کاش ماهی را زودتر از آب بگیرند.